Ο άξιος Ολυμπιονίκης Σπύρος Γιαννιώτης πρέπει να προσεχθεί ως κόρη οφθαλμού για να διδάξει στα παιδιά μας αθλητισμό και ήθος! 17/08/2016 Ο Σπύρος Γιαννιώτης δεν χρειάζεται συστάσεις. Δεν τον μάθαμε τώρα που κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Εδώ και πολλά χρόνια είναι ένας καταξιωμένος αθλητής στον χώρο του και του άξιζε αυτό το ονειρεμένο φινάλε. Το μεγαλείο του Γιαννιώτη φάνηκε όταν δεν ήθελε να γίνει ένσταση για τον τερματισμό, έτσι ώστε να μοιραστεί το χρυσό μετάλλιο με τον Ολλανδό. Όλοι είδαμε ότι ο Ελληνας κολυμβητής τερμάτισε πρώτος, όμως καθυστέρησε να κτυπήσει με το χέρι του τον πίνακα του τερματισμού που είναι συνδεδεμένος με το χρονόμετρο. Σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς το χρυσό μετάλλιο ανήκει στον Ολλανδό και ο Γιαννιώτης το παραδέχθηκε αντρίκεια. Αυτό και μόνο δείχνει την αυθεντικότητα και την ντομπροσύνη του χαρακτήρα του. Πρόκειται για έναν σπουδαίο άνθρωπο, ο οποίος στη ζωή του έχει περάσει πολλά… Βήμα βήμα κατάφερε να χτίσει μια τεράστια καριέρα κι έμελλε στα 36 του χρόνια να στεφθεί Ολυμπιονίκης. Αμφιβάλλω αν υπάρχουν πολλοί αθλητές στον κόσμο που σε αυτή την ηλικία θα έτρεχαν αγώνα ανοιχτής θαλάσσης 10 χιλιομέτρων και θα κατακτούσαν μετάλλιο. Μιλάμε για μοναδική επιτυχία που είναι προϊόν πολύ σκληρής και επίπονης δουλειάς. Να φανταστείτε ότι ο Γιαννιώτης κάνει προπόνηση 90 χιλιόμετρα την εβδομάδα! Αυτό είναι τρομερά δύσκολο και απαιτεί απίστευτη φυσική κατάσταση και πολύ μεγάλη δύναμη σαν οργανισμός. Χώρια που για να τα καταφέρει θα πρέπει να κάνει πολλές προσωπικές θυσίες και σε καθημερινή βάση να ακολουθεί συγκεκριμένες οδηγίες και κανονισμούς. Ό,τι και να γράψω γι’ αυτόν τον αθλητή θα είναι λίγο. Έφτασε εκεί που πίστευε ότι δεν μπορούσε κι έστειλε πολλαπλά μηνύματα σε όλους μας. Τα συγχαρητήρια μου στον Σπύρο, τον προπονητή του και σε όσους τον στήριξαν θα συνοδευτούν από την ευχή να ηρεμήσει, να ξεκουραστεί και να μην απομακρυνθεί από τον χώρο. Πρέπει να προσεχθεί ως κόρη οφθαλμού με ό,τι αυτό συνεπάγεται… Τον έχουν ανάγκη τα νέα παιδιά, γιατί δεν θα τους μάθει μόνο να γίνουν καλοί κολυμβητές, αλλά θα τους διδάξει ήθος και τον τρόπο που θα μπορούν να ξεπερνούν τα όποια εμπόδια τους παρουσιάζονται. Ίσως αυτό να είναι ακόμα πιο σημαντικό για την διαμόρφωση του χαρακτήρα τους… ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ