Πήγα χθες στην Καισαριανή να δω τον ΠΑΟΚ και πραγματικά τον χάρηκα. Άλλη ομάδα σε σχέση με αυτό το έκτρωμα που είχα παρακολουθήσει στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Η αλήθεια είναι ότι από τότε η ομάδα του Λουτσέσκου είναι στα πάνω της, αλλά χθες ο Δικέφαλος ήταν απολαυστικός και επιβεβαίωσε ότι είναι η πιο φορμαρισμένη ελληνική ομάδα.

Με εξαίρεση ένα πολύ μικρό διάστημα μετά το 0-1 που «έφαγε» τρεις φάσεις, ο ΠΑΟΚ ήταν χάρμα οφθαλμών. Με γρήγορο παιχνίδι, θαυμάσιες συνεργασίες, αυτοματισμούς και βέβαια αποτελεσματικότητα.

Ο Ντεσπόντοφ, ο Κωνσταντέλιας, ο Τόμας και ο Μουργκ… κένταγαν.Υπήρχαν διαστήματα που έκρυβαν το τόπι.

Επιβλητικός στα χαφ ο Μεϊτέ. Με αυτόν τον παίκτη γεμίζει ο ΠΑΟΚ στο κέντρο και χθες τουλάχιστον έπαιζε πολύ κοντά με τον Οζντόεφ και οι Θεσσαλονικείς είχαν  τον απόλυτο έλεγχο της κυκλοφορίας.

Ο πρωτοπόρος του πρωταθλήματος πέτυχε έξι γκολ – η μεγαλύτερη σε έκταση νίκη της ιστορίας του εκτός έδρας στη διοργάνωση – και θα μπορούσε να σημειώσει κι άλλα. Γιατί; Διότι ήταν τεράστια η ποιοτική διαφορά με τον αντίπαλο και είχε τον ίδιο ρυθμό σε ολόκληρο το παιχνίδι.

Κέρδιζε με 4-0 και έπαιζε λες και έχανε. Για εμένα αυτό ήταν και το πιο σημαντικό απ’ όλα. Καμία αλαζονική διάθεση. Αντιμετώπισε την Κηφισιά σα να ήταν μια μεγάλη ομάδα. Όπως πρέπει να παίζει σε όλα τα παιχνίδια.

Γι΄ αυτό ο ΠΑΟΚ θεωρείται από τα φαβορί για τον τίτλο. Αρκεί, βέβαια, να διατηρήσει την φοβερή αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση που βρίσκεται.

Φέτος, άλλωστε, ο Λουτσέσκου έχει δυνατό ρόστερ και με τις συνεχείς αλλαγές όλοι οι παίκτες είναι την τσίτα. Η ομάδα δεν χάνει τη φυσιογνωμία της και από τη στιγμή που όλοι οι παίκτες αισθάνονται βασικοί είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή.

Ο Λουτσέσκου ξέρει πολύ καλά πώς να τους διαχειρίζεται και το κλίμα είναι θαυμάσιο. Όλα αυτά αποτυπώνονται στον αγωνιστικό χώρο. Αυτός ο ΠΑΟΚ εκπέμπει ποδοσφαιρική υγεία και συμβάλει να βλέπουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.