Πολύ σημαντικό ήταν για τον Παναθηναϊκό το ματς με τον ΟΦΗ. Το είχε πολύ ανάγκη να το κερδίσει.

Και για να μείνει πρώτος στη βαθμολογία και για να γυρίσει το κλίμα μετά τις ήττες από Αρη και Βιγιαρεάλ.

Η ομάδα του Γιοβάνοβιτς τα κατάφερε σχετικά εύκολα. Παρά το μεγάλο σκορ δεν έπαιξε τη μεγάλη μπάλα, αλλά είχε τον πρώτο λόγο.

Αν εξαιρέσουμε ένα δεκάλεπτο στις αρχές του β΄ ημιχρόνου που ο ΟΦΗ έδειξε επιθετική διάθεση και απείλησε με ισοφάριση, ο Παναθηναϊκός ήταν το αφεντικό του αγώνα. Άξιζε τους τρεις βαθμούς και τους πήρε γιατί διαθέτει ποιοτικούς παίκτες, όπως είναι ο Ιωαννίδης, ο Αϊτόρ και ο Παλάσιος.

Στα πρώτα 45 λεπτά οι πράσινοι είχαν την υπεροχή και την κατοχή της μπάλας, όμως δεν βρήκαν χώρους, διότι ο ΟΦΗ είχε το μυαλό του στην άμυνα. Κι ας έπαιζε μπροστά με δύο επιθετικούς.

Αν, πάντως, ο Πασαλίδης δεν έκανε το καθαρό πέναλτι στον Ιωαννίδη, ενδεχομένως η εξέλιξη του αγώνα να ήταν διαφορετική, γιατί οι γηπεδούχοι δεν δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να σκοράρουν σε άλλες φάσεις.

Το παιχνίδι τελείωσε στο 2-0. Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός το διαχειρίστηκε μια χαρά και θα μπορούσε να σημειώσει και πέμπτο τέρμα.

Και είναι στα υπέρ του Τριφυλλιού ότι έβγαλε ένα τέτοιο ματς με ένα κλασικό στόπερ χωρίς να δεχθεί τέρμα. Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν κυνήγησε να το εκμεταλλευτεί ο ΟΦΗ του Νταμπράουσκας.

Οι Κρητικοί διαθέτουν καλές μονάδες, αλλά έχουν θέμα στο στιλ του παιχνιδιού τους και αδικούν τους εαυτούς τους.