Τον απολογισμό της καριέρας του έκανε ο Τζίτζι Ντατόμε που κρεμάει τα παπούτσια του μετά την ολοκλήρωση της παρουσίας της Εθνικής Ιταλίας στο MundoBasket 2023.

Ο 35χρονος φόργουορντ, που έκλαψε κατά τη διάρκεια της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου της χώρας του πριν από το τελευταίο του παιχνίδι και δέχτηκε standing-ovation όταν βγήκε από το παρκέ 3’26” πριν το τέλος του αγώνα με τη Σλοβενία, εμφανίστηκε πολύ ψύχραιμος στη συνέντευξη Τύπου και δήλωσε με σιγουριά πως δεν μετανιώνει για τίποτα.

“Σας ευχαριστώ για το θερμό χειροκρότημα. Ήταν μία από τις πολλές χειρονομίες που έγιναν για εμένα αυτό το καλοκαίρι, μια χειρονομία που δείχνει αγάπη και σεβασμό. Ήταν πολύ συναισθηματική ημέρα για εμένα, για αυτό έπαιξα μάλλον τόσο καλά τα λεπτά που αγωνίστηκα.

Προσπαθήσαμε να τελειώσουμε με μία νίκη, αν και δεν ήταν ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι. Οι συμπαίκτες μου έπαιξαν σκληρά και προσπάθησαν να με κάνουν να τελειώσω την καριέρα μου με μία νίκη.

Μετά από πολλά χρόνια έμαθα ότι η νίκη δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή. Ως αρχηγός είμαι περήφανος για τον τρόπο που παλέψαμε σε όλα τα παιχνίδια, εκτός από αυτό με τις ΗΠΑ, γιατί ήταν πολύ καλύτεροι από εμάς. Είμαι ευγνώμων στους συμπαίκτες μου, μου συμπεριφέρθηκαν άψογα αυτό το καλοκαίρι. Ήταν το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου γιατί οι συμπαίκτες μου, ο Ποτσέκο και οι προπονητές μου το έκαναν ξεχωριστό.

Υπάρχουν τόσα άτομα να ευχαριστήσω. Σίγουρα θα ξεχάσω κάποιους. Αντιπάλους, τους διαιτητές, που κάνουν την πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο και τους θυμόμαστε μόνο όταν κάνουν κάτι λάθος. Είναι μια δύσκολη δουλειά, αλλά χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να παίξουμε, οπότε τους ευχαριστώ. Ευχαριστώ τους δημοσιογράφους, τους συμπαίκτες μου, τους πρώην συμπαίκτες μου, τους προπονητές μου, τους προηγούμενους προπονητές μου. Αισθάνομαι ευγνώμων. Αισθάνομαι χαρούμενος. Σας ευχαριστώ ξανά όλους.

Δεν μετανιώνω για τίποτα. Ήταν δική μου απόφαση να αποσυρθώ, δεν με ανάγκασε κανείς. Είμαι αρκετά υγιής, ώστε να συνεχίσω να παίζω. Αλλά νομίζω πως είναι καλή στιγμή να αποσυρθώ. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που νιώθω ευγνωμοσύνη, γιατί δεν είναι πολλοί οι παίκτες που μπορούν να αποφασίσουν πότε θα τελειώσουν την καριέρα τους, να το κάνουν σε τέτοια ηλικία, με την εθνική τους ομάδα και ως αρχηγοί. Είναι τιμή και αισθάνομαι τυχερός για αυτό. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου και αυτό είναι το πιο σημαντικό όταν σταματάς την καριέρα σου.

Το γεγονός ότι σταμάτησε το ματς και μπήκαν να με αγκαλιάσουν οι άνθρωποι της Ιταλίας είναι μία από τις πολλές, ξεχωριστές στιγμές που έζησα αυτό το καλοκαίρι. Ίσως οι συμπαίκτες μου να λένε ‘επιτέλους αποσύρθηκε’, γιατί οι εορτασμοί κράτησαν όλο το καλοκαίρι. Τους ευχαριστώ ξανά όλους. Και τους αντιπάλους που σταμάτησαν το ματς για να μου δείξουν το σεβασμό τους.

Τα τελευταία χρόνια δείξαμε ότι είμαστε στο επίπεδο της οκτάδας σε κάθε τουρνουά. Ολυμπιακούς Αγώνες, EuroBasket, MundoBasket. Σίγουρα μας λείπει κάτι. Κάποιες φορές ξεπερνάμε τα όριά μας κι αυτή η υπερπροσπάθεια δεν μας επιτρέπει να τελειώσουμε δυνατά.

Αν θέλουμε να φτάσουμε στα μετάλλια, όλοι πρέπει να κάνουν κάτι καλύτερα, είτε είναι σε κομμάτι τακτικής, είτε στο κομμάτι της αθλητικότητας. Είναι ένα καλό μάθημα, να πούμε ότι είμαστε σε ένα καλό επίπεδο, αλλά χρειαζόμαστε κάτι ακόμα, αν θέλουμε να πάμε πιο μακριά. Είμαστε πάντα πολύ κοντά, αλλά δεν μπορούμε να σπάσουμε αυτόν τον τοίχο μετά τα προημιτελικά. Ελπίζω στο μέλλον να το κάνουμε”.