Το 5-0 έγινε 3-1 λόγω των αλλαγών του Μαρτίνεθ και τη χαλάρωση της ομάδας. Ο Ολυμπιακός, όμως, του πρώτου ημιχρόνου ήταν κοντά σε αυτό που θέλει και περιμένει ο κόσμος του.

Μια ομάδα που αμέσως κάθισε στη θέση του οδηγού και έδειξε τις προθέσεις της. Ήταν καταιγιστική και θα μπορούσε να είχε σημειώσει κι άλλα τέρματα.

Ναι μεν η Τσουκαρίτσκι είναι μια ομάδα μέτριων δυνατοτήτων, αλλά αυτό δεν μειώνει την προσπάθεια των ερυθρόλευκων να παίξουν μπάλα.

Πέτυχαν το αυτονόητο.  Έτρεξαν, έβγαλαν καλές συνεργασίες, έπαιξαν γρήγορα, είχαν ποικιλία στο παιχνίδι τους, πίεσαν, ήταν ένας απολαυστικός Ολυμπιακός. Μ’ έναν Φορτούνη από τα παλιά. Σταθερή αξία ο Κώστας.

Σε κανέναν, βέβαια, δεν άρεσε το γκολ των Σέρβων στο φινάλε, αλλά και πάλι ο Ολυμπιακός δεν έχει τίποτα να φοβάται στη ρεβάνς. Λογικά θα περάσει με μία δεύτερη νίκη, γιατί είναι ανώτερος σε όλα.

Στα θετικά ότι ο Ελ Κααμπί πέτυχε τα πρώτα του γκολ με τον Ολυμπιακό.

Τεράστιο ήταν το διπλό του ΠΑΟΚ που κατέβηκε να παίξει στο Εδιμβούργο με μόλις μία μεταγραφή. Τον στόπερ Εκόνγκ.

Κι όμως η ομάδα του Λουτσέσκου τα κατάφερε να γυρίσει το ματς.

Δεν ήταν εύκολο, διότι η Χαρτς το πήγε στη δύναμη κι έπαιξε με μακρινές μπαλιές.

Ο ΠΑΟΚ, όμως, είχε ξανά τον Ζίβκοβιτς σε φοβερή βραδιά, αλλά και τον Κοτάρσκι να κάνει δυο, τρεις εντυπωσιακές αποκρούσεις.

Αν αναλογιστούμε ότι για διάφορους λόγους δεν αγωνίστηκαν οι νέοι Σαμάτα, Ραχμάν και Οζντόεφ, ο ΠΑΟΚ κέρδισε πολλά και η λογική λέει ότι είναι κοντά στους ομίλους.

Κι αν τα καταφέρει,  η Ελλάδα θα έχει 4 ομάδες σε ομίλους, άρα άλλα 24 ματς το λιγότερο στην Ευρώπη. Μια χαρά!