Με τα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας δεν ασχολούμαι καθόλου. Μου είναι παντελώς αδιάφορο αν μια ομάδα θα πετύχει 10 γκολ η, θα δεχθεί άλλα τόσα.

Αυτά τα ματς είναι για τον προπονητή να κάνει τους πειραματισμούς του. Και για τους παίκτες να αρχίσουν να λύνονται για να βρουν ρυθμό.

Ήταν, λοιπόν, απόλυτα φυσιολογικό ο Αϊτόρ να θέλει να ξεχωρίσει στο χθεσινό ξεμούδιασμα του Παναθηναϊκού. Πέρασαν 8 μήνες από τον σοβαρό τραυματισμό του και ο Ισπανός ήταν σαν το θηρίο στο κλουβί.

Ο καθένας στη θέση του θα περίμενε με αγωνία να μπει σε διαδικασία αγώνα. Έστω χωρίς μεγάλο βαθμό δυσκολίας.

Κι ακριβώς το ίδιο ισχύει και για τον Ζέκα, ο οποίος είχε δυο απανωτούς τραυματισμούς, αλλά δεν λέει να το βάλει κάτω.

Εκτιμώ ότι ο Πορτογάλος θα προσπαθήσει να φανεί πολύ χρήσιμος στην ομάδα του και μπορεί να ανταποκριθεί, αρκεί, βέβαια, να μην τον ξαναχτυπήσει η ατυχία, διότι τότε θα είναι και το τέλος.

Όσο για τον Αϊτόρ μιλάμε για μια… μεταγραφή του Παναθηναϊκού. Η αξία του είναι γνωστή και μπορεί να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας. Ήταν, άλλωστε, πολύ επιδραστικός για την ομάδα του Γιοβάνοβιτς και το ίδιο περιμένει και φέτος ο Σέρβος τεχνικός. Ποντάρει πολλά σε αυτόν τον παίκτη και καλά κάνει.