Ουδεμία έκπληξη μου προκάλεσαν τα χθεσινά γεγονότα στο μπάσκετ. Ούτε η πρώτη φορά ήταν, ούτε η τελευταία. Κι ούτε η οπαδική αλητεία έχει χρώμα. Όλοι τα ίδια είναι.

Αλλά το φοβερό στην περίπτωση του Παναθηναϊκού είναι ότι πριν από λίγο καιρό η ΚΑΕ  απέκτησε το ΟΑΚΑ για τα επόμενα 49 χρόνια και αντί οι σκληροπυρηνικοί να το γιορτάσουν  έσπευσαν να το ρημάξουν!

Λες και δεν ήθελαν αυτή την κατάληξη που λογικά θα βοηθήσει μελλοντικά.

Συν ότι εδώ και μήνες ο Γιαννακόπουλος έχει ανακοινώσει ότι θα αλλάξει τα πάντα στον Παναθηναϊκό. Πήρε ήδη τον Αταμάν και ετοιμάζει σούπερ μεταγραφικές κινήσεις.

Κι όμως οι φανατικοί του βάζουν εμπόδια. Διότι η ομάδα θα τιμωρηθεί αυστηρά και η αφαίρεση των δυο βαθμών σημαίνει ότι και τη νέα σεζόν το πάνω χέρι θα το έχει ο Ολυμπιακός.

Θεωρητικά πάντα, διότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να φτιάξει ομαδάρα και να πάει στο ΣΕΦ να κερδίσει.

Το έχω γράψει άπειρες φορές. Αρέσει, δεν αρέσει σε κάποιους, αν ο Γιαννακόπουλος εξαφανιστεί ο Παναθηναϊκός θα ψάχνεται…

Και βλέπετε ότι μέχρι τώρα κανένας αγοραστής δεν βρέθηκε να πάρει την ΚΑΕ.

Αντί, λοιπόν, οι παναθηναϊκοί να σταθούν δίπλα στον ιδιοκτήτη κάνουν όσα κάνουν. Λες και θέλουν να φύγει. Και, μάλιστα, χωρίς να υπάρχει εναλλακτική!

Δυστυχώς, επιβεβαιώνομαι με όσα έχω γράψει κι έχω πει στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Ο Παναθηναϊκός ανέκαθεν ήταν και εξακολουθεί να είναι αυτοκαταστροφικός και θα δυσκολευτεί να ξαναβρεί τον δρόμο της επιτυχίας και της κορυφής.

Κι αν τα καταφέρει το στοίχημα θα είναι να διατηρηθεί ψηλά, διότι οι εποχές έχουν αλλάξει.

Εντάξει τα λεφτά, ο καλός προπονητής και οι μεγάλοι παίκτες. Μια ομάδα έχει ανάγκη κι από άλλα πράγματα. Την ενότητα με όλη τη σημασία της λέξεως.