Φωτιά πήραν οι τελικοί στο μπάσκετ. Ουσιαστικά τώρα ξεκινάει η μάχη. Μετά το 1-1 του Παναθηναϊκού.

Όπως και να το κάνουμε, μιλάμε για μια τεράστια νίκη των πράσινων που βρήκαν τη χαμένη τους αυτοπεποίθηση κι έβγαλαν ψυχή.

Ναι μεν ο Ολυμπιακός έπαιξε χωρίς τον Σλούκα και στην πορεία έχασε τους Γουόκαπ, Βεζένκοφ, όμως η διαφορά του με τον αιώνιο αντίπαλο είναι μεγάλη και αυτή η ήττα δεν καταπίνεται εύκολα.

Κατά τη γνώμη μου ο Ολυμπιακός έχασε το ματς. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να μειώσω τον Παναθηναϊκό, αλλά δεν διαθέτει την ομάδα, τον προπονητή και τους παίκτες να κοντράρει τον Ολυμπιακό. Κι όμως το έκανε. 

Το ίδιο και στον πρώτο αγώνα που έχασε στο τέλος για ένα σουτ τριών πόντων.

Τι σημαίνουν όλα αυτά. Ότι και πάλι ο Ολυμπιακός έχει τον πρώτο λόγο, αλλά τα πάντα είναι ανοιχτά.

Διότι πλέον ο Παναθηναϊκός έχει απελευθερωθεί ψυχολογικά και η πίεση έχει μεταφερθεί στο στρατόπεδο του Ολυμπιακού.

Για σκεφτείτε να χάσει την Κυριακή στο ΣΕΦ η, να κριθεί ο τίτλος σε πέμπτο ματς σε άδειο γήπεδο λόγω της τιμωρίας των ερυθρόλευκων; Ποιος μπορεί να αποκλείσει τον Παναθηναϊκό; Ουδείς.

Είναι κουραστικό να το λες και να το γράφεις συνέχεια, αλλά είναι μια πραγματικότητα.

Τα ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στα περισσότερα αθλήματα έχουν τη δική τους άγρια ομορφιά, ανεξάρτητα την βαθμολογική θέση και την αγωνιστική κατάσταση που βρίσκονται οι ομάδες.

Οι αθλητές μεταμορφώνονται. Κάνουν την υπέρβασή τους και το έχουμε δει άπειρες φορές.

Έτσι και τώρα. Από το πουθενά βλέπουμε τελικούς από τα παλιά… Όχι σε ποιότητα, αλλά σε τρομερό ενδιαφέρον.