Όταν ο Κάργας αποβλήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια ο ΠΑΟΚ διαλύθηκε. Ενώ χθες η ΑΕΚ αναγκάστηκε να παίξει σχεδόν ολόκληρο τον τελικό με παίκτη λιγότερο και στο τέλος νίκησε με 2-0 και πήρε την κούπα και το νταμπλ.

Και γιατί έγινε αυτό; Διότι ο Αλμέιδα δεν τα έβαψε μαύρα. Κόντρα στο στιλ του και τις ιδέες του γύρισε την ομάδα πίσω και ζήτησε την ευκαιρία του. Όπως κι έγινε. Λες και το είχε παραγγελία.

Η αλήθεια είναι ότι στα πρώτα 45 λεπτά η ΑΕΚ είχε θέμα από δεξιά, διότι ο Πινέδα δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στο τρίγωνο Τάισον, Σοάρες Κωνσταντέλια. Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε ισοφαρίσει.

Στην επανάληψη, όμως, η Ενωση έσφιξε, έκλεισε τους διαδρόμους και δεν απειλήθηκε, με εξαίρεση τη φάση του Αουγκούστο.

Τηρουμένων των αναλογιών η ΑΕΚ πήρε αυτό που άξιζε. Οι παίκτες της έβγαλαν πάθος, έτρεξαν πολύ, έδωσαν πολλές προσωπικές μάχες και μπήκαν στη φωτιά.

Ενώ ο ΠΑΟΚ δεν είχε φλόγα μέσα του και ταλαιπωρούσε τη μπάλα. Δεν ήξερε τι να την κάνει και πλήρωσε την έλλειψη προσωπικότητας ως ομάδα.

Αν θέλει να ανέβει επίπεδο θα πρέπει να κάνει πολλές και μεγάλες μεταγραφές. Ιδιαίτερα στην επίθεση.

Για να έχεις το γκολ θα πρέπει να το πληρώσεις καλά. Η ομάδα του Λουτσέσκου χρειάζεται γερή ανακαίνιση.

Αντίθετα, η Ενωση είναι έτοιμη και για τη νέα σεζόν. Πλέον ο πήχης έχει ψηλώσει και ο στόχος της θα πρέπει να είναι και η Ευρώπη. Έτσι καταξιώνονται οι μεγάλες ομάδες.

Ο Αλμέιδα αποδείχθηκε λίρα εκατό και αυτός αποτελεί το σήμερα και το αύριο της ΑΕΚ. Με τις απαραίτητες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ αυτή η ομάδα μπορεί να πρωταγωνιστήσει και τη νέα περίοδο.