Σήμερα συμπληρώνονται 42 χρόνια από την μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνικού αθλητισμού.

Είναι μια ημέρα μνήμης και σεβασμού απέναντι στα 21 θύματα της Θύρας 7.

Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο όλοι μας οφείλουμε να δείξουμε στην πράξη ότι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτή η μαύρη επέτειος για όλους μας.

Και  κυρίως οι ίδιες οι ομάδες. Ας σταματήσουν, επιτέλους, αυτόν τον επικοινωνιακό πόλεμο που δεν έχει σταματημό.

Χθες ήταν η ΕΠΟ και η διαιτησία, σήμερα είναι τα δοκάρια του Περιστερίου, αύριο θα είναι κάτι άλλο. Σε δουλειά να βρισκόμαστε.

Δεν είναι, όμως, έτσι. Η τραγωδία της Θύρας 7 απαιτεί απ’ όλους ανακωχή με όλη τη σημασία της λέξης.

Κανένας δεν λογοδότησε για το πώς συνέβη το 1981 αυτό το έγκλημα στο Καραϊσκάκη. Τουλάχιστον τα θύματα αξίζουν να βλέπουν από εκεί ψηλά ότι η θυσία τους για την ομάδα τους και το ποδόσφαιρο μπορεί να πιάσει τόπο. Έστω και αργά.

Αύριο το βράδυ θα γίνει ένα σούπερ ντέρμπι στη Νέα Φιλαδέλφεια. Να σταματήσουν εδώ και τώρα οι εμπρηστικές ανακοινώσεις και δηλώσεις διάφορων, έτσι ώστε να δούμε ένα ματς αντάξιο της ιστορίας της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού.

Σέβεστε τους νεκρούς της Θύρας 7; Δείξτε το.