O ΠΑΟΚ κέρδισε τον Αρη, διότι για πρώτη φορά μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα σημάδεψε αυτό το ντέρμπι.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι στα προηγούμενα ματς, και ειδικά το 2022 που ο Αρης ήταν αήττητος, ο ΠΑΟΚ έπαιξε αδιάφορα. Σε καμία περίπτωση. Αλλά το ντέρμπι της πόλης δεν ήταν για τον ΠΑΟΚ ο κορυφαίος αγώνας της σεζόν όπως ήταν και είναι για τον Αρη.

Έχει αλλάξει η φιλοσοφία του ΠΑΟΚ και πολύ σωστά. Τοι ίδιο θα πρέπει να κάνει σιγά σιγά και ο Αρης.

Χθες, όμως, ο Δικέφαλος μπήκε στο ματς με το μαχαίρι στα δόντια. Έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε για να πάρει τη νίκη και τα κατάφερε σχετικά εύκολα.

Στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ ήταν ανώτερος, σκόραρε και είχε δυο δοκάρια μαζί με τη φάση του πέναλτι.

Η ομάδα του Λουτσέσκου έτρεξε περισσότερο, κέρδισε τις πιο πολλές προσωπικές μονομαχίες και είχε τον έλεγχο.

Ο Αρης δεν μπόρεσε να ακολουθήσει την ένταση του ΠΑΟΚ. Έκανε πολλά λάθη και επιθετικά φάνηκε μόλις μια φορά με μια προσωπική ενέργεια του Μαντσίνι.

Στην επανάληψη οι κίτρινοι ανέβηκαν μέτρα, είχαν περισσότερη ώρα τη μπάλα στα πόδια τους, όμως απέτυχαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να σκοράρουν.

Ο ΠΑΟΚ οπισθοχώρησε κι αυτό είναι πρόβλημα, διότι το 1-0 είναι ρευστό και ανά πάσα στιγμή αλλάζει.

Άλλο να παίξεις πίσω από τη μπάλα προς το τέλος του ματς και άλλο ένα ολόκληρο ημίχρονο.

Κι ο ΠΑΟΚ την έχει ξαναπατήσει. Ναι μεν δεν είχε θέμα, αλλά στο ποδόσφαιρο μπορείς να δεχθείς γκολ από το πουθενά.