Σε πολύ κόσμο άρεσε το Μουντιάλ επειδή έγινε χειμώνα και οι παίκτες ήταν πολύ πιο φρέσκοι σε σχέση με τα καλοκαιρινά παγκόσμια κύπελλα.

Άνοιξε, λοιπόν, μια συζήτηση κατά πόσο είναι εφικτό τα Μουντιάλ να διεξάγονται τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που για μας είναι χειμώνας και η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών βρίσκεται στα μέσα της σεζόν.

Κάποια στιγμή θα ξαναγίνει, αλλά θα αργήσει. Κατ’ αρχάς οι χώρες που μπορούν να αναλάβουν τέτοιες διοργανώσεις είναι ελάχιστες. Γι’ αυτό και πλέον θα βλέπουμε συνδιοργανώσεις όπως θα γίνει και το 2026 σε ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό.

Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αντιδρούν οι ομάδες, ειδικά στην Ευρώπη.

Το φετινό πρόγραμμα της ΟΥΕΦΑ και των ομοσπονδιών-μελών της «στριμώχθηκε», η διακοπή ήταν μεγάλη και η οικονομική χασούρα τεράστια.

Δεν είναι απλό να ξαναγίνει παγκόσμιο κύπελλο τις ίδιες ημερομηνίες με αυτές του Κατάρ.

Συμφωνώ ότι ποιοτικά είδαμε ορισμένα καλά παιχνίδια, όμως πρέπει να εξεταστούν πολλές παράμετροι που έχουν να κάνουν με το πριν και το μετά.

Σε κάθε περίπτωση η γνώμη μου είναι ότι επιβάλλεται να ερωτηθούν και οι πρωταγωνιστές που σαφώς είναι οι ποδοσφαιριστές.

Τόσα χρόνια τους έχουν στην απέξω και εκτιμώ ότι ήρθε η ώρα να υψώσουν τη φωνή τους και να τοποθετηθούν.

Θα κερδίσει πόντους η δαχτυλοδειχτούμενη ΦΙΦΑ αν επισημοποιήσει την άποψη των παικτών, οι οποίοι έχουν καταντήσει να παίζουν κοντά στους 11 μήνες τον χρόνο κι αυτό λογικό είναι να τους έχει δημιουργήσει ένα σωρό ζητήματα.

Οι πάντες καταλαβαίνουν ότι στο ποδόσφαιρο παίζονται απίστευτα ποσά, αλλά δεν γίνεται για τόσο κρίσιμες αποφάσεις να αγνοούνται οι ποδοσφαιριστές. Έχουν τεράστια δύναμη στα πόδια τους και δεν την αξιοποιούν.