Όλοι λέμε για την Αργεντινή του Μέσι, την Κροατία του γερο-Μόντριτς, την Γαλλία του Εμπαμπέ και του Ζιρού και το Μαρόκο του Ζίγιες.

Για να φτάσουν, όμως, αυτές οι τέσσερις ομάδες στα ημιτελικά τεράστιο ρόλο έπαιξαν οι τερματοφύλακές τους.

Με πρώτο και καλύτερο τον Λιβάκοβιτς, ο οποίος μόνος του απέκλεισε την Ιαπωνία και την Βραζιλία.

Και δεν μιλάμε για ένα σούπερ όνομα. Κι όμως ο γκολκίπερ της Ντιναμό Ζάγκρεμπ έκανε την υπέρβασή του, έδειξε την κλάση του και πλέον είναι περιζήτητος σε όλη την Ευρώπη.

Αλλά και ο Μαρτίνεζ ήταν καταπληκτικός στη διαδικασία των πέναλτι με την Ολλανδία. Τον ξέρουμε από την Πρέμιερ Λιγκ και την Αστον Βίλα. Διαθέτει πολύ καλά αντανακλαστικά και γενικά έχει εξαιρετικά προσόντα.

Ο Μπόνο της Σεβίλλης είναι ο φύλακας άγγελος του Μαρόκου. Εμπειρότατος, πολύ σταθερός και ξέρει να διαβάζει έγκαιρα τις φάσεις.

Όπως και ο Λιορίς ο οποίος δεν χρειάστηκε αν αποκρούσει το χαμένο πέναλτι του Κέιν, αλλά για εμένα έπαιξε ρόλο η παρουσία του κάτω από τα δοκάρια των τρικολόρ.

Και στο πρώτο πέναλτι ο Αγγλος φορ ήταν πολύ αγχωμένος, διότι ο Λιορίς τον ξέρει καλά από την Τότεναμ.

Η Γαλλία διαθέτει ομαδάρα, παικταράδες, αλλά και είναι ασφαλής με τερματοφύλακα τον Λιορίς.

Κι είμαι σίγουρος ότι και στα ημιτελικά οι τέσσερις τερματοφύλακες θα παίξουν τον ρόλο τους για το ποιο θα είναι το ζευγάρι του τελικού της Κυριακής.