Φυσιολογική η επιθυμία όλων στον Ολυμπιακό να λυθεί η συνεργασία της ομάδας τους με τον Μαρσέλο και τον Βρσάλικο.

Ο πρώτος θυμίζει πρώην ποδοσφαιριστή και ο δεύτερος αντιμετωπίζει σοβαρό θέμα με τραυματισμούς.

Και φυσικά είναι εύλογο το ερώτημα πολλών για το πώς αποκτήθηκε με τόσο βεβαρημένο ιατρικό παρελθόν. Τέλος πάντων…

Το θέμα, βέβαια, είναι με ποιον τρόπο ο Ολυμπιακός θα τα καταφέρει να ξεφορτωθεί όσο πιο… αναίμακτα οικονομικά γίνεται τον Βραζιλιάνο και τον Κροάτη.

Κι αυτό το λέω, διότι και οι δυο περιπτώσεις είναι ζόρικες.

Από τη στιγμή που ο Μαρσέλο και ο Βρσάλικο θεωρούν ότι μπορούν να παίξουν, υποστηρίζουν ότι η, θα πρέπει να τηρηθεί το συμβόλαιό τους η, να βρεθεί άλλη ομάδα να τους πάρει.

Και ποια θα είναι αυτή που θα ρισκάρει να τους αποκτήσει; Μόνο αν οι παίκτες δεχθούν να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας ότι ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να σπάσει το συμβόλαιο αν για διάφορους λόγους δεν είναι σε θέση να αγωνιστούν.

Κομματάκι δύσκολο για τα ονόματα των συγκεκριμένων παικτών.

Ανεξάρτητα το τι θα γίνει, επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά ότι για τέτοιου είδους μεταγραφές είναι μονόδρομος για τις ελληνικές ΠΑΕ να προστατεύουν τα συμφέροντά τους.

Να φέρουν αυτούς τους παίκτες, αλλά με όρους. Και αν οι ξένοι ποδοσφαιριστές δεν τους δέχονται, τότε να μην προχωρά η μεταγραφή.

Είναι καθαρά προσωπική θέση. Στο κάτω κάτω ουδείς απαιτεί να αποκτηθούν παίκτες από την Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, την Μπάγερν και την Λίβερπουλ.

Ο κόσμος διψά να βλέπει καλή μπάλα με ξένους που θα κάνουν τη διαφορά και δεν θα είναι στα τελειώματα. Υπάρχουν πολλοί που μπορούν και θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα.