Χαίρομαι για τον Κωνσταντέλια, διότι εδώ και δυο χρόνια «φωνάζω» γι’ αυτό το παιδί. Θα γίνει σπουδαίος παίκτης. Μόνο την υγειά του να έχει.

Κι έχει σημασία για τον μικρό ότι πήρε το χειροκρότημα σε μια τόσο σκληρή έδρα.

Το μέλλον του ανήκει και περιμένω από τον Λουτσέσκου να τον βοηθήσει να γίνει πιο ομαδικός, να δουλέψει πολύ στην τακτική και να ανοίξει τα φτερά του. Ο Ρουμάνος δεν είναι χαζός. Βλέπει ότι έχει ένα διαμάντι στα χέρια του.

Όσο για την εμφάνιση του ΠΑΟΚ πραγματικά ήταν καλή κι αυτό δεν το λέω μόνο για την έκταση του σκορ.

Είδα μια ομάδα που άφησε το παράλληλο και ανούσιο ποδόσφαιρο κι έπαιξε άμεσα και γρήγορα. Γιατί;  Διότι ο Σβαμπ, αν και αργός, έχει γρήγορη σκέψη και προωθεί το παιχνίδι, ενώ ο Φελίπε Σουάρες έδειξε πράγματα που δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα από τον προπονητή.

Η δύναμη του Δικεφάλου ήταν στα χαφ. Συν, βέβαια, τον Κωνσταντέλια,  αλλά και τον Ολιβέιρα που πέτυχε ένα όμορφο τέρμα και είχε μια εκπληκτική ατομική προσπάθεια στο δεύτερο ημίχρονο.

Ο δε Αουγκούστο είναι ένα κλασικό 8άρι, όμως κι ως 6άρι μπορεί να ανταποκριθεί. Πάντα σε συνδυασμό με το τι κάνει η ομάδα συνολικά και φυσικά το πώς παίζει ο αντίπαλος.

Γενικά ο ΠΑΟΚ δείχνει να έχει ανέβει και μακάρι αυτό να έχει συνέχεια μετά τη διακοπή, έτσι ώστε να δούμε ακόμα πιο αμφίρροπο πρωτάθλημα.

Θυμίζω ότι πέρυσι μετά την ήττα από τον Ιωνικό με 3-2 ξεκίνησε το εντυπωσιακό σερί του ΠΑΟΚ.