Κατ’ αρχάς πολλά μπράβο στον ΠΑΟΚ για το διπλό στο Καραϊσκάκη. Έναν ΠΑΟΚ που δεν διαθέτει την ποιότητα του Ολυμπιακού κι έχει χτυπητές αδυναμίες και στις τρεις γραμμές του. Ιδιαίτερα, βέβαια, στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.

Κι όμως κάτω από δύσκολες συνθήκες ο Δικέφαλος πήρε μια νίκη που του δίνει ηρεμία και τον βοηθά να συνεχίσει με ανεβασμένη ψυχολογία.

Το θέμα μου είναι ο Ολυμπιακός και αυτή τη φορά θα αποφύγω την ανάλυση του αγώνα, διότι το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο και δεν έχει να κάνει με το αποτέλεσμα ενός ντέρμπι.

Η αλήθεια είναι ότι οι ερυθρόλευκοι είχαν τις ευκαιρίες να πάρουν τουλάχιστον την ισοπαλία.

Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει ομάδα. Άλλο διαθέτω πολλούς ποιοτικούς παίκτες και άλλο έχω σύνολο.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο. Δεν έχει πλέον ταυτότητα σαν ομάδα. Καμία ισορροπία. Στηρίζεται αποκλειστικά στις ατομικές επιλογές των παικτών.

Ο Μίτσελ και ο κάθε Μίτσελ είναι πολύ δύσκολο να βάλει γρήγορα τη σφραγίδα του. Και θα αποτύχει αν δεν κατασταλάξει σε έναν βασικό κορμό.

Μόνο αν αποκτήσει σταθερότητα και ομοιογένεια θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να παίξει ποδόσφαιρο της προκοπής. Διαφορετικά θα βολοδέρνει και ο κόσμος θα είναι στα κάγκελα.

Το έχουμε ξαναπεί ότι όλα αρχίζουν από τον κακό μεταγραφικό σχεδιασμό. Ας μην τα επαναλάβουμε.

Έγιναν πολλά λάθη κι όλα αυτά πληρώνει ο Ολυμπιακός. Έχει μαζέψει ένα σωρό μέσους, ακραίους και επιθετικούς και δεν έχει καθόλου άμυνα. Αυτό είναι ανέκδοτο. Ούτε στόπερ, ούτε μπακ.

Ξεκινούν τα ματς και λες είναι θέμα χρόνου να δεχθεί γκολ. Ε, πώς να προχωρήσει αυτή η ομάδα;

Γι’ αυτό η γνώμη μου είναι ότι δεν εξυπηρετούν τίποτα οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις. 

Η ομάδα πρέπει να δουλέψει χωρίς να έχει άγχος να κυνηγήσει τον Παναθηναϊκό και σιγά σιγά να ετοιμάζεται για τη νέα σεζόν.

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ να τα παρατήσει. Σε καμία περίπτωση.

Αλλά να το δουν διαφορετικά στον Ολυμπιακό. Ότι δεν ήρθε η συντέλεια του κόσμου αν δεν πάρουν ένα πρωτάθλημα. Αυτό που προέχει είναι να φτιάξουν ομάδα. Με πράξεις κι όχι λόγια.