Δεν είναι απώλεια για τον Ολυμπιακό η φυγή Μανωλά. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήταν ο γνωστός Μανωλάς.

Επέστρεψε μετά βαΐων και κλάδων, αλλά ήταν άλλος παίκτης σε σχέση με αυτό που είχαμε δει στην Ιταλία.

Ο Κώστας έχει βαρύνει και για να είμαι ειλικρινής μου προκαλεί εντύπωση, διότι είναι 31 χρόνων. Άλλοι παίκτες στην ηλικία του αγωνίζονται σε πολύ υψηλό επίπεδο κι έχουν μπροστά τους τουλάχιστον μια δυνατή πενταετία.

Και μεταξύ μας ο Μαρινάκης δεν θα τον άφηνε να φύγει αν τον θεωρούσε χρήσιμο για την ομάδα. Όπως και ο Μίτσελ.

Το θέμα τώρα είναι τι θα κάνει ο Ισπανός, γιατί πλέον ο Ολυμπιακός σαν κεντρικούς αμυντικούς μένει με τον Σωκράτη, τον Σισέ, τον Μπα και τον Ρέτσο. Αριθμητικά, δηλαδή, είναι ένας στόπερ μείον. Εκτός αν αποκτηθεί κάποιος ελεύθερος. Για παράδειγμα ο Μανγκαλά η, ο Ντεναγιέρ.

Ο Παπασταθόπουλος στα 34 του χρόνια βρίσκεται πια στην κατηφόρα του. Ο Σισέ με τον Μπα είναι άτσαλοι και δεν εμπνέουν την παραμικρή εμπιστοσύνη. Είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρόοτερο.

Ο Ρέτσος θέλει δουλειά, παιχνίδια, ρυθμό για να βγάλουμε όλοι μας πιο ασφαλή συμπεράσματα για το τι σόι παίκτης είναι.

Άρα, υπάρχει ζήτημα στο κέντρο της άμυνας και θα πρέπει να βάλει πλάτη ο Εμβιλά και ο καινούργιος, ο Σαμασέκου, που λένε ότι είναι τρεχαντήρι.

Συν, βέβαια, την πολύ καλύτερη αμυντική λειτουργία που πρέπει να έχει η ομάδα. Διότι το θέμα της άμυνας αφορά το σύνολο κι όχι ατομικά τον κάθε παίκτη ξεχωριστά.