Αυτό που μου αρέσει πολύ στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ότι πάνω απ’ όλους και απ’ όλα βάζει το συμφέρον της ομάδας.

Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη γι’ αυτό που λέω από την απόφαση του να συνεχίζει στο κέντρο της άμυνας με τους Σάρλια, Πούγγουρα.

Δεν είναι τα δυνατά ονόματα, δεν κάνουν γκελ στην εξέδρα, όμως έχουν ταιριάξει μεταξύ τους και η ομάδα δεν δέχεται γκολ.

Αυτό, βέβαια, είναι και αποτέλεσμα της συνολικής δουλειάς που έχει γίνει, αλλά, όπως και να το κάνουμε, στο ξεκίνημα της σεζόν οι βασικοί στόπερ ήταν ο Σένκεφελντ και ο Μάγκνουσον. Αντιμετώπισαν πρόβλημα τραυματισμού, αλλά τώρα είναι καλά και ο προπονητής επιμένει στο δίδυμο Σάρλια, Πούγγουρα. Και δικαιώνεται.

Ουδείς μπορεί να πει κάτι στον προπονητή του Παναθηναϊκού, ο οποίος δείχνει τη φιλοσοφία του και κυρίως τα θέλω του.

Και να είστε σίγουροι ότι έτσι θα πορευτεί και στο μέλλον. Ανεξάρτητα το όνομα και τη θέση του κάθε παίκτη.

Αυτό που ενδιαφέρει τον Γιοβάνοβιτς είναι η ομάδα να ρολάρει, να παίζει καλά και να κερδίζει.

Σαφώς όταν κάνεις πρωταθλητισμό ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Μέχρι τώρα το Τριφύλλι δεν έχει παίξει τη μεγάλη μπάλα, όμως έκανε το 5 στα 5, έχει πάρει διαφορά και θα ανέβει στην Τούμπα με άλλο αέρα.

Έχει δίκιο ο Σέρβος που είπε ότι ναι μεν ο Παναθηναϊκός έπαιξε τέσσερα ματς στη Λεωφόρο, αλλά δεν είναι εύκολο να έχεις μόνο νίκες.

Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα έχει χαρακτήρα και πλέον έχει αποκτήσει αυτοπεποίθηση.

Κι όλα αυτά προέρχονται από την προσωπικότητα που διαθέτει ο ξένος προπονητής. Οι παίκτες εμπνέονται από τον Γιοβάνοβιτς και παίζουν και γι’ αυτόν. Ό,τι καλύτερο αυτό σε μια ομάδα με στόχο την κατάκτηση του τίτλου μετά από πολλά χρόνια.