Όταν έγινε η κλήρωση των ευρωπαϊκών διοργανώσεων «σκάσαμε» χαμόγελα και είπαμε από μέσα μας να η ευκαιρία να εδραιωθούμε στην 15η θέση της ειδικής βαθμολογίας της ΟΥΕΦΑ και να φτάσουμε ακόμα πιο ψηλά.

Κι από τα τέλη Ιουλίου ο ΠΑΟΚ έμεινε εκτός Ευρώπης και ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε με κρότο από τη συνέχεια των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ και συνεχίζει στο Γιουρόπα Λιγκ.

Ο μεν ΠΑΟΚ έχασε την πρόκριση στο πρώτο ματς στη Σόφια όπου στη κυριολεξία δεν βλεπόταν, ο δε Ολυμπιακός διασύρθηκε από τη Μακάμπι Χάιφα μέσα στο Καραϊσκάκη. Και πλέον μένοντας με τρεις ομάδες ( Ολυμπιακός, Αρης και ΠΑΟ) η χώρα μας βρίσκεται ήδη με την πλάτη στον τοίχο και θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να μαζέψει τους απαραίτητους βαθμούς για να βελτιώσει τη θέση της στην ευρωπαϊκή κατάταξη.

Βλέπετε, εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε άλλες προτεραιότητες στο ποδόσφαιρό μας. Ασχολούμαστε ποιος ξένος θα είναι ο αρχιδιαιτητής, αν στην ΚΕΔ θα βρίσκονται Ελληνες και ποιοι και πόσο πρέπει να μειωθεί το ποσοστό που εισπράττει η ΕΠΟ από τις ΠΑΕ για τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Σε λίγο καιρό ξεκινά το πρωτάθλημα και η ΕΠΟ με τη Σούπερ Λίγκα «πλακώνονται» για το πόσες ομάδες θα υποβιβάζονται και πόσες θα ανεβαίνουν από την Σούπερ Λιγκ 2.

Θα σχολιάσει κάποιος ότι κι αυτά είναι απαραίτητα για την  διεξαγωγή των πρωταθλημάτων. Χωρίς κανόνες δεν γίνεται. Σωστό. Αλλά από τη μία θα έπρεπε να έχουν τακτοποιηθεί στην ώρα τους και από την άλλη δεν είναι δυνατόν να καίγεται το δάσος και εμείς να προσπαθούμε να σώσουμε μόνο το ένα δέντρο.

Θέλω να πω ότι εδώ και χρόνια η σεζόν για τις ομάδες μας στην Ευρώπη αρχίζει πολύ νωρίς. Άρα, η προετοιμασία και ο βαθμός ετοιμότητας της κάθε ομάδας πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα.

Ο ΠΑΟΚ έκανε γρήγορα πολλές μεταγραφές και στη Σόφια ήταν σε άλλο γήπεδο. Ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε στη Χάιφα και μέσα στον Πειραιά δέχθηκε ένα γκολ και εξαφανίστηκε από τον αγωνιστικό χώρο. Και φέτος οι παίκτες του και διακοπές έκαναν μια χαρά και υποτίθεται πολύ πιο οργανωμένη προετοιμασία.

Με λίγα λόγια το πάθημα των ομάδων μας να μας γίνει μάθημα. Να σκύψουμε πάνω στο πρόβλημα. Χρειάζεται άλλη φιλοσοφία και διαφορετική προετοιμασία. Δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά σε αυτό της οργάνωσης.

Κι ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός είχαν τα χάλια τους. Ουδείς είχε την απαίτηση να παίξουν τη μπάλα της ζωής τους, όμως όχι κι αυτή την θλιβερή εικόνα που μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω. Και, μάλιστα, κόντρα σε αντιπάλους που σε καμία περίπτωση δεν ήταν ανώτεροι.

Θα έρθουν καλύτερες ημέρες μόνο αν πέσουμε με τα μούτρα στην πραγματική ενίσχυση των ομάδων μας σε όλα τα επίπεδα. Με τους κατάλληλους προπονητές και παίκτες και το απαραίτητο προσωπικό σε όλα τα πόστα. Μόνο αν φτιάξουμε δυνατές ομάδες και δούμε μεγαλύτερο ανταγωνισμό στο πρωτάθλημα θα μπορούμε να ελπίζουμε και σε διακρίσεις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Από τα χαμηλά, βεβαίως, διότι τα κυβικά μας δεν είναι για ψηλότερα. Τουλάχιστον τώρα. Αλλά με μία βασική προϋπόθεση. Να σταματήσουμε αυτόν τον παραγοντικό πόλεμο που ουσιαστικά είναι η αιτία του κακού. Από εκεί ξεκινούν όλα και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι…