Στα δύο σημερινά ντέρμπι κέρδισαν οι ομάδες που ήθελαν τη νίκη περισσότερο. Και ο Παναθηναϊκός και ο Αρης νίκησαν δίκαια και είναι πιο κοντά στην Ευρώπη.

Στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός έβγαλε μεγαλύτερη ένταση. Το παιχνίδι ξεκίνησε δυνατά με δυο μεγάλες φάσεις, μια για κάθε ομάδα.

Σε όλο το πρώτο ημίχρονο οι πράσινοι είχαν την υπεροχή και οι ερυθρόλευκοι προσπάθησαν να χτυπήσουν στην κόντρα.

Ο Μαρτίνς αιφνιδίασε με τη συμμετοχή του Κανέ στην ενδεκάδα δίπλα στον Εμβιλά, όμως ο Ολυμπιακός επέλεξε να παίξει πίσω από τη μπάλα.

Απέφυγε να πιέσει ψηλά τον Παναθηναϊκό, οι παίκτες του οποίου κατέβαζαν εύκολα τη μπάλα, όμως δεν έβρισκαν εύκολα διαδρόμους.

Τα κατάφεραν σε μια έξοχη οργανωμένη προσπάθεια από δεξιά. Οι πράσινοι συνεργάστηκαν άψογα και άνοιξαν την άμυνα του Ολυμπιακού που μέχρι τότε δεν είχε προβλήματα.

Στην επανάληψη οι Πειραιώτες αναγκαστικά άφησαν το αμυντικό παιχνίδι και βγήκαν μπροστά.

Ο Μαρτίνς έκανε αλλαγές, όμως επιθετικά δεν πήρε τίποτα.

Ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλά στημένος και προσπάθησε να κρατήσει μπάλα και να την κυκλοφορήσει σε όλο το γήπεδο.

Δεν έγιναν φάσεις και κυριάρχησε η δύναμη και οι πολλές προσωπικές μονομαχίες.

Κατά διαστήματα δημιουργήθηκε ένταση που ουσιαστικά ήταν σε βάρος του Ολυμπιακού, διότι έχανε χρόνο.

Γενικά οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν λύσεις και ιδέες στο παιχνίδι τους. Έπαιζαν αργά και σε κανένα σημείο του δευτέρου 45λεπτου δεν έβαλαν δύσκολα στους πράσινους, οι οποίοι έτρεξαν πιο πολύ και ουσιαστικά είχαν τον έλεγχο του ματς.

Είχαν, άλλωστε, αυξημένο κίνητρο, αντίθετα με τους παίκτες του Ολυμπιακού που μόνο όταν άναψαν τα αίματα κατά κάποιο τρόπο έδειξαν να αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για ντέρμπι.

Η εικόνα τους δεν ήταν τέτοια που να τους δίνει το δικαίωμα να λένε ότι αδικήθηκαν. Ο Παναθηναϊκός ήταν πιο ψυχωμένος και ανώτερος σαν ομάδα.

Στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης ο Αρης εκμεταλλεύτηκε τις πολλές αλλαγές του Λουτσέσκου και κατέκτησε μια πανάξια νίκη.

Δεν είδαμε κάτι το ιδιαίτερο, όμως οι κίτρινοι ήταν ουσιαστικοί και πήραν εύκολα το χρυσό τρίποντο.

Πέτυχαν το γκολ, είχαν δοκάρι και σε μια, δυο άλλες περιπτώσεις θα μπορούσαν να βρουν ένα ακόμα τέρμα.

Αντίθετα με τον ΠΑΟΚ που ήταν κακός. Ανέβηκε μέτρα στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά με εξαίρεση μια φάση από ένα στημένο του Κούρτιτς ήταν τελείως ακίνδυνος. Και κυρίως προβλέψιμος.

Μετά το 70΄ που αποβλήθηκε ο Μιχάι κακώς ο Αρης δεν αξιοποίησε την αριθμητική του υπεροχή.

Ίσα ίσα που ο Μπούργος φοβήθηκε τον αγώνα κι έβαλε και τρίτο σέντερ μπακ.

Κανονικά ο Αρης θα έπρεπε να κυκλοφορήσει τη μπάλα κι όχι να δώσει γήπεδο στον ΠΑΟΚ που, όμως, έπαιζε αργά και δεν είχε λύσεις.

Με την εμφάνιση που έκανε ο Δικέφαλος δικαιολογείται απόλυτα η ήττα του. Ήταν έξω από τα νερά του.

Ενώ ο Αρης πήρε το ματς διότι το ήθελε πιο πολύ και το έδειξε με την οργάνωση στο παιχνίδι του και την σοβαρότητά του.