Η ΑΕΚ, λέει, είναι πολύ πιθανό να χάσει την έξοδό της στην Ευρώπη.

Κι ερωτώ: Αξίζει σε αυτή την ΑΕΚ να πάρει μέρος στο νέο Κόνφερενς Λιγκ; Εδώ μιλάμε για σκορποχώρι κι όχι ομάδα.

Κι αυτό δεν το λέω για τα δυο αστεία γκολ που δέχθηκε από τον Αρη. Αυτά γίνονται στο ποδόσφαιρο.

Αναφέρομαι στο πώς προσεγγίζει κι αντιμετωπίζει τους αγώνες. Κυρίως μέσα στο ΟΑΚΑ.

 Μια ομάδα που φαίνεται να παίζει χωρίς σχέδιο και ουσιαστικά αυτοσχεδιάζει. Λες και προχωράει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

Θα είμαι ο τελευταίος που θα κρίνω αυστηρά τον Οφρυδόπουλο. Ο άνθρωπος δεν έχει την παραμικρή ευθύνη. Παρέλαβε καμένη γη.

Και το οξύμωρο είναι ότι η Ενωση διαθέτει καλούς παίκτες. Ειδικά μεσοεπιθετικά. Δεν είναι, όμως, ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης.

Χθες ηττήθηκε από έναν Αρη που δεν είχε στο κέντρο του ούτε έναν παίκτη να οργανώνει το παιχνίδι του. Έπαιξε με δυο κλασικά 6άρια και τέσσερις επιθετικούς. Και τα κατάφερε η ΑΕΚ να χάσει τον αγώνα που μπορεί να της κοστίσει για την Ευρώπη.

Γι’ αυτό λεω ότι δεν της αξίζει να πάρει την τρίτη η, την τέταρτη θέση. Για τη συνολική εικόνα της από την αρχή της σεζόν.

Η ομάδα χρειάζεται ξήλωμα. Από άτομα δίπλα στον Μελισσανίδη μέχρι και συγκεκριμένους παίκτες.

 Η ΑΕΚ θέλει δυο παικταράδες στα στόπερ, μπακ και αν είναι δυνατόν να κρατήσει τον Κριχόβιακ με δίπλα του έναν κόφτη υψηλών προδιαγραφών.

 Και πέρυσι ο Μελισσανίδης άλλαξε τα πάντα, αλλά η ομάδα σέρνεται.

Για να το γυρίσει χρειάζονται μεταγραφές από το πάνω ράφι. Σαν τον Πολωνό. Και φυσικά ένας ανάλογος προπονητής. Τόσες φορές το έχω τονίσει. Δεν γίνεται διαφορετικά ενόψει Αγιά Σοφιάς.