Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καλό το στήσιμο του Μαρτίνς στο πρώτο ημίχρονο – Άργησε στις αλλαγές και ήταν αδιάβαστος στα στημένα

Διάβασα πολλές κριτικές για τον Μαρτίνς. Η άποψή μου είναι ότι έστησε καλά την ομάδα, αλλά άργησε να κάνει τις αλλαγές.

Εκτιμώ ότι επειδή δεν έχει παίκτη να κρατήσει μπάλα επέλεξε στην ενδεκάδα τον Ονιεκουρού ποντάροντας στο κλέψιμο της μπάλας και την ταχύτητά του.

Κι ο Πορτογάλος δικαιώθηκε. Και για το 0-1 και για το γεγονός ότι ο Νιγηριανός ήταν καλός τακτικά στο πρώτο ημίχρονο παίζοντας πιο πολύ εσωτερικός μέσος κι όχι ακραίος.

Στα πρώτα 25 λεπτά ο Ολυμπιακός ήταν ζωηρός στο Μπέργκαμο. Έβαλε δύσκολα στην Αταλάντα. Μπήκε με αέρα, είχε τον έλεγχο στο κέντρο, πίεσε, έτρεξε.

Σιγά σιγά, όμως, άρχισε να σκέφτεται τη διαχείριση του ματς. Κι αυτό ήταν το πρώτο του σοβαρό λάθος.

Το δεύτερο και πιο σημαντικό ήταν ότι ο Μαρτίνς και οι παίκτες δεν είχαν διαβάσει σωστά τα στημένα και ειδικά τα κόρνερ.

Ο Ολυμπιακός παραχώρησε πολλά κόρνερ και οι Ιταλοί τα εκτελούσαν στο πρώτο δοκάρι. 

Και οι ερυθρόλευκοι σε τρία λεπτά δέχθηκαν δυο τέρματα.  Σκόραρε ένα πολύ ψηλό στόπερ που φάνηκε ότι ουδείς από τον Ολυμπιακό ασχολήθηκε μαζί του. Συν τις άγαρμπες απομακρύνσεις της μπάλας από Σισέ, Αγκιμπού και Ρέαμπτσιουκ.

Φτηνή ήττα αν αναλογιστεί κανείς ότι η Αταλάντα είναι πανίσχυρη επιθετικά, παίζει γρήγορα, ανοίγει διαδρόμους, σκοράρει.

Ο Ολυμπιακός δεν της το επέτρεψε και την πάτησε από τα στημένα.

Έπειτα όταν ο Μαρτίνς είδε τον Γκασπερίνι να ξεκινά το δεύτερο ημίχρονο με αλλαγές θα έπρεπε να παρέμβει. Να κάνει την ομάδα πιο δυνατή στο κέντρο και να κρατήσει λίγο μπάλα.

Αυτό δεν έγινε – ο Καμαρά μπήκε μετά το 2-1- και η Αταλάντα όσο περνούσε η ώρα πίεζε περισσότερο και πιο εύκολα.

Και μετά την ανατροπή φρέναρε και δεν ήθελε πολύ να το πληρώσει αν ο Αγκιμπού έκανε το σωστό κοντρόλ στην μεγάλη φάση του 77΄.

Σαφώς η αποστολή του Ολυμπιακού στον Πειραιά είναι δύσκολη, όμως ανοιχτή.

Η ιταλική ομάδα διαθέτει ποιότητα, αλλά επειδή οι παίκτες της αλλάζουν συνεχώς θέσεις έχει αδυναμίες στην ανασταλτική λειτουργία.

Είναι μονόδρομος για τον Ολυμπιακό να ρισκάρει και να διεκδικήσει αυτό που του αξίζει και δικαιούται. Τίποτα δεν έχει τελειώσει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ