Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που έγραφα ότι η κατάσταση στην Θεσσαλονίκη έχει ξεφύγει και είναι πιθανό να θρηνήσουμε και κάποιο θύμα. Και να που χάθηκε ένα νέο παιδί.  

Ειλικρινά, δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους να βλέπεις νέους ανθρώπους να σκοτώνονται για τις ομάδες. Γιατί έχουν οπαδικές διαφορές και ο ένας είναι με την άλφα ομάδα κι ο άλλος με την βήτα ομάδα.

Και το χειρότερο είναι ότι κανενός το αυτί δεν ιδρώνει και τα χουλιγκάνια όχι μόνο δεν βάζουν μυαλό, αλλά ίσα ίσα που είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν! Απίστευτο.

Αρκετές φορές έχω αναφερθεί σε όλη αυτή την τρέλα που επικρατεί και στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της χώρας.

Πόσες και πόσες φορές διαβάζουμε δεξιά και αριστερά για συμπλοκές χούλιγκαν. Και πόσες άλλες δεν τις μαθαίνουμε καν.

Οι Αρχές είναι ενημερωμένες, αλλά αδυνατούν να ελέγξουν την κατάσταση. Έχουν γίνει βήματα, όμως όχι ικανά να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους και να σταματήσει αυτό το ανθρωποκυνηγητό.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορούν, άλλοι ότι δεν θέλουν…

Από χθες, πάντως, θα έπρεπε να έχουν παρθεί πολύ πιο αυστηρά μέτρα και ειδικοί να παρακολουθούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που η μία πλευρά απειλεί την άλλη και κλείνονται ραντεβού θανάτου.

Και, βέβαια, για πολλοστή φορά τονίζω ότι το νερό θα μπει στο αυλάκι όταν πρώτα οι ίδιοι οι Σύνδεσμοι οπαδών αποφασίσουν να δώσουν ένα τέλος.

Να βάλουν μια κόκκινη γραμμή και να απομονώσουν όλους αυτούς τους εγκληματίες που είναι αδίστακτοι και δολοφονούν κόσμο εν ψυχρώ.

Είναι κρίμα κι άδικο από τον θεό να φεύγουν έτσι τα Ελληνόπουλα.

Θέλω να ευχηθώ το χθεσινό θύμα να ήταν το τελευταίο, αλλά, δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να το εγγυηθεί.

Και επειδή κάποιοι μιλούν για εκδίκηση, οι υπεύθυνοι (;) ας έχουν τα μάτια και τα αυτιά τους 1000…