Δικαιολογημένα βράζουν στον Ολυμπιακό για τη διαιτησία του χθεσινού ματς. Το φάουλ στον Ρέαμπτσιουκ ήταν καραμπινάτη αποβολή στον Μπάρκοκ, ενώ ελέγχεται η φάση από την οποία ξεκίνησε το δεύτερο γκολ των Γερμανών. Για εμένα έγινε φάουλ στον Λαλά.

Κι ασφαλώς είναι εξωφρενικό για 20 λεπτά να μην δουλεύει το VAR. Κανονικά έπρεπε να διακοπεί ο αγώνας μέχρι να αποκατασταθεί το πρόβλημα.

Αγωνιστικά, όμως, ο Ολυμπιακός έχει θέμα. Βέβαια, δεν γράφω κάτι καινούργιο. Οι πάντες το βλέπουν. Ουδεμία σχέση με τον περσινό και προπέρσινο Ολυμπιακό.

Στην άμυνα ο Μπα δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη. Ήταν μέσα και στα δύο γκολ. Δείχνει να μην δένει με τον Σωκράτη.

Στα χαφ ο Εμβιλά είναι μακριά από τον καλό εαυτό του.

Κι ο Μαντί Καμαρά ακόμα ψάχνεται. Δεν ξέρω αν έχει επηρεαστεί από το γεγονός ότι δεν πήρε μεταγραφή, πάντως δεν είναι ο Καμαρά που ξέραμε.

Κι όταν τα χαφ δεν τραβάνε η ομάδα έχει πρόβλημα.

Παρ’ όλα αυτά ο Ολυμπιακός αδικείται από το 1-2. Διότι στο πρώτο ημίχρονο θα μπορούσε να είχε πετύχει ένα και δυο τέρματα περισσότερα, συν την κλασική ευκαιρία του βελτιωμένου Ονιεκουρού στις αρχές της επανάληψης.

Έπειτα, δεν κατάλαβα γιατί ο Μαρτίνς αντικατέστησε τον εξαιρετικό Ελ Αραμπί. Ακόμα και κουρασμένος να ήταν θα απασχολούσε παίκτες, θα άνοιγε διαδρόμους και μαζί με τον Τικίνιο θα έβαζαν πιο μέσα στην περιοχή τους Γερμανούς.

Θεωρώ λάθος αυτή την απόφαση του Πορτογάλου. Οι δε αλλαγές του δεν πρόσφεραν τίποτα.

Και τώρα ο Ολυμπιακός θα τρέχει και δεν θα φτάνει. Από εκεί που ήταν καβάλα στο άλογο έκανε το ματς με την Φενέρ πραγματικό τελικό. Είναι αυτό που λέει ο λαός όπως στρώνεις θα κοιμηθείς…