Από την περασμένη Παρασκευή είχα κτυπήσει καμπανάκι για τον ορισμό του Διαμαντόπουλου στο ντέρμπι ΑΕΚ – Αρη.

Και δικαιώθηκα πανηγυρικά. Είδαμε μια κακή διαιτησία και μπορώ να καταλάβω τον Αρη που φωνάζει.

Πρώτα πρώτα εκτιμώ ότι ο Ρότα έπρεπε να αποβληθεί. Όχι στο πρώτο φάουλ στον Καμαρά, όπως διάβασα. Ήταν δυνατό φάουλ για κίτρινη. Στο δεύτερο φάουλ χρειαζόταν η κόκκινη.

Τουλάχιστον από την τηλεόραση πουθενά δεν φαίνεται ότι ο παίκτης της ΑΕΚ βρήκε μπάλα. Εγώ βλέπω ότι έκανε φάουλ στον Μπερτόλιο κι ήταν για κάρτα. Εκεί έπρεπε να αντικρύσει την δεύτερη κίτρινη κάρτα και γι’ αυτό σωστά ο Γιαννίκης τον έκανε αλλαγή.

Στο πέναλτι της ΑΕΚ αυτές οι επαφές μεταξύ αμυντικού και επιθετικού γίνονται δεκάδες σε κάθε ματς. Δεν σημαίνει ότι κάθε επαφή είναι και πέναλτι.

Η άποψή μου είναι ότι ο Μάνταλος δεν δέχθηκε μαρκάρισμα που να δικαιολογεί την πτώση του. Ο αρχηγός της Ενωσης, που ήταν πολύ καλός χθες, εκβίασε το πέναλτι κι ασφαλώς διαφωνώ με την απόφαση του Διαμαντόπουλου, αλλά και του Ολλανδού που ήταν υπεύθυνος στο VAR.

Αν σε κάθε ματς όλες αυτές οι φάσεις ήταν πέναλτι, τότε θα μιλούσαμε για αγώνες πόλο και όχι ποδοσφαίρου…

Στη δε φάση της αποβολής του Μήτογλου ο Ελληνας ρέφερι έδειξε κίτρινη και με επέμβαση του VARίστα άλλαξε την αρχική του απόφαση. Ήταν αποβολή και κατά την προσωπική μου άποψη ούτε καν χρειαζόταν η επέμβαση του VAR.

Μιλάμε για τρία σοβαρά λάθη. Άρα, ο  Αρης έχει δίκιο να διαμαρτύρεται διότι μετά  το πέναλτι το ματς έγινε 2-0 και κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια θα ήταν η εξέλιξη αν η ΑΕΚ συνέχιζε με 10 παίκτες από το 17 που έγινε το φάουλ για κάρτα του Ρότα στον Μπερτόλιο.

Επαναλαμβάνω ότι όπως στο Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ σφύριξε ξένος διαιτητής το ίδιο έπρεπε να συμβεί και χθες. Και σε κάθε ντέρμπι.

Ήταν ένα μεγάλο προσωπικό λάθος του Κλάτενμπεργκ και ελπίζω να μην επαναληφθεί.