Τριπλός ήταν ο χθεσινός θρίαμβος του Παναθηναϊκού. Ξεκίνησε με τη δικαστική νίκη στην έφεση των δυο αγωνιστικών και συνεχίστηκε με την πρόκριση στο κύπελλο και τη διαστημική εμφάνιση με την Εφές.

Παρακολούθησα τον αγώνα μπάσκετ και χωρίς ίχνος υπερβολής ο Παναθηναϊκός ήταν χάρμα οφθαλμών.

Μια ομαδάρα με όλη τη σημασία της λέξης. Κι έναν Μέικον από άλλον πλανήτη.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης Τούρκοι έμοιαζαν νάνοι.

Τρομερός Παναθηναϊκός και μακάρι να συνεχίσει έτσι.

Στο ποδόσφαιρο η ομάδα του Γιοβάνοβιτς δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο, αλλά πήρε αυτό που ήθελε.

Για τους πράσινους αυτό το ματς ήταν τελικός, άρα υπήρχε μεγάλη πίεση και θυσιάστηκε το θέαμα για την ουσία.

Ο Ατρόμητος έχει τα χάλια του και αυτό βοήθησε τον Παναθηναϊκό να πάρει την πρόκριση χωρίς να δημιουργήσει την κλασική ευκαιρία. Πέρα από το γκολ, βέβαια.

Στο δεύτερο ημίχρονο, μάλιστα, το Τριφύλλι έπαιξε πίσω από τη μπάλα και προσπάθησε να χτυπήσει στην κόντρα.

Ο Ατρόμητος είχε την εδαφική υπεροχή, αλλά ήταν ανούσιος και ακίνδυνος.

Κακή ομάδα. Τοι ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Σαφώς και δεν είναι θέμα Παράσχου.

Ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη αυτή την πρόκριση για να επανέρθει η ηρεμία στην ομάδα μετά τη νέα ήττα στην Τρίπολη.

Ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του θέλουν να χτίσουν στο πρώτο διπλό της ομάδας μετά από 8, 5 μήνες και περιμένουν τη στήριξη του κόσμου στο παιχνίδι του πρωταθλήματος με τον ΟΦΗ.

Εννοείται ότι θα την έχουν, μόνο που ο οπαδός διψά να βλέπει την ομάδα του να κερδίζει και εκτός έδρας.

Και ελπίζει ότι η αρχή έγινε με τον Ατρόμητο, έστω κι αν αυτό το ματς ήταν για τον θεσμό του κυπέλλου.

Για να τα λέμε όλα, όμως, με εικόνα σαν τη χθεσινή ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά μακριά από τη Λεωφόρο.

Πρέπει να παίξει μπάλα και να σκυλιάζει για τη νίκη. Και μέχρι τώρα αυτό δεν το βλέπουμε.