Είναι μεγάλη ιστορία για κάθε προπονητή να έχει στον πάγκο του παίκτες της αξίας του Ελ Αραμπί και του Εμβιλά.

Όταν ο Μαρτίνς είδε τα σκούρα έβαλε στο ματς αυτούς τους δυο παίκτες και ο Ολυμπιακός πήρε μια τεράστια νίκη που τον έφερε μόνο στην πρώτη θέση της βαθμολογίας.

Μια νίκη, βέβαια, με πολύ άγχος, διότι μετά το 0-1 ο Ολυμπιακός έδωσε γήπεδο στον ΠΑΣ και δέχθηκε πίεση.

Γι’ αυτό στο ημίχρονο ο Πορτογάλος έριξε στη μάχη τον Εμβιλά και το 4-2-3-1 έγινε πρώτα 4-3-3 και μετά την είσοδο του Ελ Αραμπί 4-4-2.

Ο Εμβιλά έβαλε μια τάξη στο χώρο της μεσαίας γραμμής και έδωσε τη δυνατότητα στην ομάδα του να κερδίσει μέτρα και να παίξει κυριαρχικό ποδόσφαιρο.

Ο Ολυμπιακός δεν έπιασε τη σπουδαία απόδοση, είχε θέμα στη δημιουργία φάσεων, όμως προσπάθησε να παίξει επιθετικά και δικαιώθηκε ακριβώς διότι είναι ομάδα με ποιότητα.

Σαφώς ο Μαρτίνς πρέπει να έχει προβληματιστεί για την αμυντική λειτουργία της ομάδας μετά το γκολ του Αγκιμπού Καμαρά. Λες και η ομάδα του δεν είχε δυνάμεις.

Οι μεσοεπιθετικοί, πάντως, δεν βοήθησαν ιδιαίτερα στο ανασταλτικό κομμάτι.

Ο δε Ονιεκουρού για μια ακόμη φορά κινήθηκε σε ρηχά νερά.

Ο ΠΑΣ πάλεψε και πρέπει να είναι ικανοποιημένος διότι έχασε το αήττητο από μία καλύτερη ομάδα.

Στο πρώτο ημίχρονο έβαλε δύσκολα στους ερυθρόλευκους και στην επανάληψη κατάφερε να ισοφαρίσει με το πέναλτι κόντρα στη ροή του αγώνα.

Μετά λογικά οπισθοχώρησε και λύγισε όταν ο Ολυμπιακός γέμισε την περιοχή του.