Πολλά μπράβο στον Αθανασιάδη, τον Κολοβό και την ομάδα τους για τον ανεπανάληπτο θρίαμβο της Μαδρίτης.

Αλλά προσωπικά δεν θα μασήσω τα λόγια μου. Ούτε θα την κάνω γυριστή για τους δυο παίκτες.

Κι εγώ στη θέση της ΑΕΚ θα πουλούσα τον τερματοφύλακα η, θα τον έδινα δανεικό. Έτσι, άλλωστε, έχει πάει στην ομάδα της Μολδαβίας.

Και το ίδιο ακριβώς θα έκανα και με τον Κολοβό. Γιατί; Διότι ήταν τέτοια η εικόνα τους που θα με οδηγούσε σε αυτή την αναγκαστική απόφαση.

Είναι λάθος να κατηγορούμε τους κίτρινους και τους πράσινους γιατί δεν ασχολήθηκαν με τους δυο παίκτες που τώρα τους συζητάει όλη η Ευρώπη.

Κι αν απορείτε γιατί στην Σέριφ βρήκαν την Ιθάκη τους και κάνουν… παπάδες, η απάντηση είναι πολύ απλή. Εκεί δεν υπάρχει η παραμικρή πίεση. Δεν φοβούνται και τον ίσκιο τους. Αν κάνουν κάποιο λάθος και τι θα πει ο ένας και τι θα γράψει ο άλλος.

Είναι τέτοιο το κλίμα και η ατμόσφαιρα που είναι αφοσιωμένοι 100% στο ποδόσφαιρο. Κι αυτό τους ανεβάζει στα ύψη.

Και μεταξύ μας, ξέρετε πόσοι παίκτες μας θέλουν να φύγουν για το εξωτερικό ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο;

Να γλιτώσουν από το υπερβολικό άγχος του ελληνικού ποδοσφαίρου και να δείξουν αυτά που μπορούν. Να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν.

Δυστυχώς, εμείς εδώ στην Ελλάδα στερούμαστε ποδοσφαιρικής παιδείας. Σήμερα σε Θεοποιώ και αύριο σε ισοπεδώνω.

Ποιος από τους μεγάλους ποδοσφαιριστές μας δεν έχει ακούσει τα εξ αμάξης; Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω. Δεν χρειάζεται.

Όσο υπάρχει αυτή η τοξικότητα απ’ όλους μας αποκλείεται να βγουν Αθανασιάδηδες και Κολοβοί. Ίσα ίσα που αν τα δυο παιδιά γυρίσουν εδώ θα ξαναγίνουν όπως ήταν…