Ό,τι και να γράψω για τον Μίλτο Τεντόγλου και τον Λευτέρη Πετρούνια θα είναι λίγο. Κατέκτησαν την κορυφή με το σπαθί τους και τους αξίζουν πολλά μπράβο.

Προσωπικά θέλω να σταθώ στις δηλώσεις του Τεντόγλου και στο πώς αντιμετώπισε το χρυσό μετάλλιο. Η ταπεινότητά του και η ειλικρίνειά του δείχνουν το μεγαλείο της ψυχής του.

Γι’ αυτό, άλλωστε, έγινε Ολυμπιονίκης. Διότι πάνω απ’ όλα είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων που ανεβαίνει σκαλί σκαλί και τα μυαλά του είναι στο κεφάλι.

Ξέρετε πόσα αυθεντικά ταλέντα χάθηκαν η, δεν προχώρησαν γιατί καβάλησαν γρήγορα το καλάμι; Αμέτρητα.

Ο Γρεβενιώτης αθλητής πατάει στη γη κι αυτό είναι το μεγάλο του όπλο.

Συγκαταλέγεται πλέον στα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου στίβου και το μέλλον του ανήκει. Είναι μόλις 23 χρόνων!

Όπως φυσικά και στον Πετρούνια που στενοχωρήθηκε για το χάλκινο, αλλά είναι χρυσός Ολυμπιονίκης στις καρδιές όλων των Ελλήνων.

Είναι ένας τεράστιος αθλητής, πολύ δυνατός και ισορροπημένος χαρακτήρας και είμαι σίγουρος ότι εννοούσε αυτό που είπε ότι θα ετοιμαστεί για το Παρίσι προκειμένου να ξαναπάρει το χρυσό. Αισθάνεται ότι χρωστάει μια απάντηση στον ίδιο του τον εαυτό.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Κι όλα ξεκινούν από το σπίτι και την οικογένεια…