Μία ημέρα σαν τη σημερινή (22/6) το 1986 στο Μεξικό και την αναμέτρηση της Αργεντινής με την Αγγλία, ο Ντιέγκο Μαραντόνα πρωταγωνίστησε δύο από τις σημαντικότερες ποδοσφαιρικές στιγμές. Το «γκολ του αιώνα» και το «χέρι του Θεού». 

Το αργεντίνικο δίκτυο «TyC Sports» ετοίμασε ένα απίθανο αφιέρωμα για το πρώτο, με παλαιότερη περιγραφή του Μαραντόνα για εκείνη τη στιγμή. Παράλληλα, συμπαίκτες (Πουμπίδο, Μπουρουτσάγα, Μπατίστα, Ενρίκε), αντίπαλοι (Λίνεκερ), αλλά και παρόντες (βοηθός, φωτογράφος) στο «Αζτέκα» θυμήθηκαν τι έκαναν εκείνη τη στιγμή που «γράφτηκε» η ιστορία.

Ρικάρδο Αλφιέρι (φωτογράφος): «Ήμουν πίσω από την εστία και ένιωσα ότι ήμουν μπροστά σε ένα έργο τέχνης».

Μπέρνι Ουγιόα (επόπτης): «Δούλευα εκείνη την Κυριακή. Δούλευα ως επόπτης».

Νέρι Πουμπίδο (τερματοφύλακας Αργεντινής): «Ήμουν στο γήπεδο εκείνη τη μέρα και έβλεπα πώς ο Ντιέγκο από μικρός γινόταν όλο και πιο μεγάλος».

Σέρχιο Μπατίστα (μέσος Αργεντινής): «Έτρεχα πίσω του, με τα γένια έμοιαζα σαν τον Ιησού που έτρεχε πίσω από το Θεό».

Έκτορ Ενρίκε (μέσος Αργεντινής): «Ήμουν στο γήπεδο και όταν του πέρασα την πάσα, χόρευε, δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα».

Χόρχε Μπουρουτσάγα (μέσος Αργεντινής): «Ερχόμουν από το κέντρο, δεν με μάρκαρε κανείς, γιατί όλοι μάρκαραν εκείνον».

Γκάρι Λίνεκερ (επιθετικός Αγγλίας): «Ήμουν από την άλλη πλευρά. Πέρασε τον Φένγουικ, πρώτα τον Τέρι Μπούτσερ και μετά τους άλλους. Και τότε σκέφτηκα: «Ω, όχι».

Ντιέγκο Μαραντόνα: «Πού ήμουν εγώ; Εκείνη τη στιγμή είχα πέσει ανάμεσα σε δύο Άγγλους και σήκωνα έναν λαό στις πλάτες μου».