Δεν είχα σκοπό να γράψω κείμενο για την εθνική ομάδα και το κάνω με αφορμή  τα διθυραμβικά σχόλια που διάβασα για το 1-1 με τους Βέλγους.

Εξαιρετικό το αποτέλεσμα απέναντι στην ομάδα που είναι Νο1 στη βαθμολογία της ΦΙΦΑ.

Αλλά θα πρέπει να εξετάζουμε και με ποια… ταχύτητα αγωνίστηκαν  οι αντίπαλοί μας.

Σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να μειώσω την προσπάθεια των διεθνών και του προπονητή.

Να είμαστε, όμως, προσγειωμένοι στην πραγματικότητα.

Μετά το πρώτο δεκάλεπτο που η εθνική απείλησε δυο φορές, το Βέλγιο  πολύ εύκολα πήρε τα ηνία του αγώνα, σκόραρε και μετά… άραξε. Ακόμα και στο 1-1 η αντίδρασή του ήταν χαλαρή.

Κι είναι λογικό ενόψει του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που είναι από τα φαβορί για την κατάκτησή του.

Από εκεί και πέρα είναι αλήθεια ότι η εθνική όχι μόνο δεν έκανε αγγαρεία, ίσα ίσα που αντιμετώπισε τον αγώνα με σοβαρότητα.

Κι αυτό είναι στα υπέρ των παικτών και του προπονητή. Η ομάδα μας, μάλιστα, έχασε περισσότερες ευκαιρίες από τους Βέλγους, ισοφάρισε με το σπαθί της και κάτω από προϋποθέσεις θα μπορούσε ακόμα και να πάρει τη νίκη.

Όλοι οι παίκτες έτρεξαν πολύ, κάλυπταν χώρους και είχαν πλάνο στο παιχνίδι τους. Ιδιαίτερα ο Μασούρας ήταν πάρα πολύ καλός.

Αλλά δεν χρειάζονται υπερβολές. Ήταν ένα δυνατό αποτέλεσμα πάνω στο οποίο θα πρέπει να χτίσει ο Φαν Σιπ ενόψει των προκριματικών του Μουντιάλ στο Κατάρ.