Διπλό ήταν το μήνυμα που έστειλε η ΑΕΚ με το 1-3 σε βάρος του Αρη. Πρώτα ότι με τον έναν η, τον άλλον τρόπο είναι αποφασισμένη να πάρει μια από τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη και μετά ότι δεν έχει πει την τελευταία της λέξη για πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου.

Όπως είναι τώρα ο ΠΑΟΚ ποιος μπορεί να του εγγυηθεί ότι με το 0-1 του ΟΑΚΑ έχει εξασφαλίσει έναν ακόμη τελικό; Ουδείς.

Ούτε, βέβαια, αυτό σημαίνει ότι με μια νίκη στη Θεσσαλονίκη η ΑΕΚ βρήκε την φόρμα της και στην Τούμπα θα παίξει με τον αέρα του φαβορί. Όχι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, απέκτησε ψυχολογία.

Έτσι, τα πάντα είναι ανοικτά, διότι και οι δυο ομάδες έχουν τις αδυναμίες τους και το σκορ του πρώτου ματς είναι ρευστό.

Η Ενωση, πάντως, έδειξε αντίδραση στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και στο τέλος πήρε αυτό που άξιζε.

Ασφαλώς της «κάθισε» το ματς με το πρώτο πέναλτι και μέχρι να γίνει το 0-3 πριν τελειώσει το ημίχρονο, όμως ήταν σοβαρή και είχε πλάνο.

Οι παίκτες της έτρεξαν πολύ, κάλυψαν χώρους και φρόντισαν να μην απειληθούν από τον Αρη.

Η ΑΕΚ δεν «έφαγε» φάσεις και το ίδιο είχαμε δει και στο ματς κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ.

Στα επόμενα παιχνίδια θα φανεί αν αυτό ήταν συμπτωματικό η, πραγματικά η αμυντική λειτουργία έχει αρχίσει να βελτιώνεται.

Το όπλο της, πάντως, στην Θεσσαλονίκη ήταν τα τρία χαφ. Ειδικά οι Σιμάνσκι, Γαλανόπουλος έκαναν σπουδαίο παιχνίδι.

Για εμένα αυτοί οι δυο παίκτες έχουν μέλλον στην ΑΕΚ.

Γενικά οι τρεις χαφ ταιριάζουν στην Ενωση, διότι από τη μία η ομάδα δείχνει δυνατότητες στο κέντρο κι από την άλλη τόσο ο Σιμάνσκι όσο και ο Γαλανόπουλος μπορούν να πατήσουν περιοχή η, να ανοίξουν διαδρόμους για άλλους παίκτες.

Εννοείται ότι… δυο κούκοι δεν θα φέρουν την άνοιξη, αλλά εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα και με τα τόσο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει με τραυματισμούς η ΑΕΚ έχει ανάγκη κάθε καλό παίκτη.