Ο μοναδικός λόγος για να θυμόμαστε το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ θα είναι το γκολ του Μουργκ στο 94 με απευθείας εκτέλεση φάουλ.

Από εκεί και πέρα ήταν ένα από τα χειρότερα ματς της σεζόν.

Κι ασφαλώς το πιο δίκαιο αποτέλεσμα θα ήταν η ισοπαλία και συγκεκριμένα το 0-0. Όλα μηδέν ήταν, άλλωστε…

Ο ΠΑΟΚ θα παίξει στη ρεβάνς ως φαβορί, όμως δεν εμπνέει σιγουριά. Όπως και η ΑΕΚ, βέβαια.

Και οι δυο είναι να τους κλαίνε οι ρέγκες…

Ο νικητής ΠΑΟΚ δεν είχε ούτε μία κλασική ευκαιρία. Παρά μόνο ένα σουτ του Τζόλη από λάθος του Τσιντώτα.

Η δε ΑΕΚ έφτασε κοντά στο γκολ με το σουτ του Ολιβέιρα που εξουδετέρωσε ο Πασχαλάκης. Τίποτε άλλο ουσιαστικό.

Στα πρώτα 45 λεπτά η Ενωση είχε τη φλύαρη υπεροχή, όμως ήταν προβλέψιμη και ακίνδυνη.

Ο ΠΑΟΚ ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με την ομάδα που ξέρουμε να κυκλοφορεί τη μπάλα, να δημιουργεί και γενικά να αγωνίζεται επιθετικά.

Στην κυριολεξία έπαιξε πίσω από τη μπάλα και μοναδικός του στόχος ήταν να μην δεχθεί τέρμα. Και τα κατάφερε εύκολα.

Στην επανάληψη μιλάμε για τραγωδία. Το ματς δεν αντέχει σε κριτική. Κάθε άλλο παρά ημιτελικός κυπέλλου ήταν αυτός.

Μέχρι ενός ορισμένου σημείου να το καταλάβω ότι και οι δυο ομάδες είχαν ψυχολογικό θέμα μετά την πεντάρα από τον Ολυμπιακό και την τριάρα από τον Παναθηναϊκό αντίστοιχα. Αλλά όχι κι αυτή η εικόνα. Σκέτη απογοήτευση.