Αρκετός κόσμος σχολίασε θετικά την τοποθέτησή μου για τις πρόσφατες εκλογές της ΕΠΟ και μου ζήτησε να εξηγήσω πώς οι διεθνείς του 2004 θα μπορούσαν να εκλεγούν χωρίς να ομαδοποιηθούν.

Εύκολη η απάντηση. Η, να τους όριζε η Σούπερ Λίγκα στις τρεις θέσεις που διαθέτει στην εκτελεστική (τώρα είναι η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός) η, να μην έμπαιναν σε εκλογική διαδικασία και να αναλάμβαναν συγκεκριμένο πόστο μετά από πρόσκληση του προέδρου και της εκτελεστικής επιτροπής της Ομοσπονδίας. Το δεύτερο μπορεί να γίνει και τώρα.

Σε κάθε περίπτωση όταν λέγεσαι Χαριστέας κι έχεις συνδέσει το όνομά σου με την μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν γίνεται να κατεβαίνεις σε εκλογές με τον Ολυμπιακό και τον κάθε Ολυμπιακό και στο τέλος να ψάχνεις να βρίσκεις τη ψήφο σου. Εκτίθεσαι χωρίς λόγο.

Οι πρωταθλητές Ευρώπης οφείλουν να είναι με το ποδόσφαιρο κι όχι να ταυτίζονται με τη μία η, την άλλη ΠΑΕ.

Με λίγα λόγια έπρεπε να γίνει ό,τι και με τον Ζαγοράκη, ο οποίος ψηφίστηκε από τους πάντες. Διαφορετικά δεν θα κατέβαινε, άλλωστε.

Αυτός είναι και λόγος που ο Σεϊταρίδης τα βρόντηξε λίγες ώρες πριν τις εκλογές και αρκετοί άλλοι διεθνείς του 2004 δεν ήθελαν να μπλέξουν διότι γνώριζαν τι θα συμβεί.