Το ντέρμπι της Τούμπας ήταν γεμάτο και είχε αγωνία μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του ξένου διαιτητή.

Τέσσερα γκολ, αρκετές φάσεις μπροστά από τους τερματοφύλακες, ένταση, πάθος και πολλές αμφίρροπες προσωπικές μονομαχίες.

Έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς θα μπορούσαν να κερδίσουν και οι δυο. Περισσότερο, όμως, η ΑΕΚ που στο 1-2 έχασε μοναδική ευκαιρία με τον Λιβάγια.

Η Ενωση, όπως αναμενόταν, έδωσε μεγάλη έμφαση στο κέντρο με την τριάδα Σιμόες, Σάκχοφ, Γαλανόπουλου, ο οποίος αρκετές φορές βοηθούσε τον Λόπες που μόνος του είχε όλη την αριστερή πλευρά.

Ο Μάνταλος έπαιζε περισσότερο στον άξονα με φορ τον Λιβάγια και δεξί εξτρέμ τον Γκαρσία.

Ο ΠΑΟΚ για μια ακόμα φορά παρατάχθηκε χωρίς κλασικό κόφτη κι αυτό του κόστισε στην αμυντική λειτουργία.

Το άσχημο για τον Γκαρσία ήταν ότι τα δυο του στόπερ, ο Ινγκασον και ο Κρέσπο βρέθηκαν σε κακή ημέρα.

Η ΑΕΚ ευτύχησε να έχει έναν φοβερό Λιβάι Γκαρσία ο οποίος έκανε ό,τι ήθελε με τον Περέιρα και ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων για τον Ζίβκοβιτς. Έτσι, άλλωστε, έγινε το 0-1 από τον Σάκχοφ.

Μεγάλη ιστορία για την ΑΕΚ αυτός ο Γκαρσία. Δεν παίζεται στο ένας εναντίον ενός. Ξεχώριζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα.

Η συνέχεια ανήκε στον ΠΑΟΚ που κυκλοφόρησε μπάλα, πίεσε και ισοφάρισε. Από το 20 μέχρι το φινάλε του ημιχρόνου ήταν πολύ καλός.

Εντύπωση μου έκανε ότι ο Κρμέντσικ έπαιζε πολύ από δεξιά και ο ΠΑΟΚ είχε θέμα μέσα στην περιοχή.

Ίσα ίσα που ο πανύψηλος φορ θα ήταν πιο χρήσιμος για την ομάδα του στο κέντρο της επίθεσης και απορώ με την επιμονή του προπονητή του. Άνοιγε διαδρόμους για ποιον;

Στην επανάληψη η ΑΕΚ εκμεταλλεύτηκε το λάθος του Ινγκασον κι έκανε το 1-2, ενώ και ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε με φάουλ που ήταν δώρο της Ενωσης.

Δεν είδαμε καλό δεύτερο 45λεπτο, όμως το ματς ήταν ανοικτό.

Η ΑΕΚ πρόσεχε πολύ την άμυνά της, αλλά ήταν επικίνδυνη όταν έβγαινε μπροστά και ο ΠΑΟΚ είχε την  ατομική ποιότητα να κτυπήσει και τρίτη φορά.

Το πρόβλημα των γηπεδούχων ήταν ότι κυνηγούσαν το σκορ. Διαφορετικά ίσως να έπαιζαν χωρίς τόσο μεγάλη πίεση.

Ο ΠΑΟΚ, πάντως, δεν πατάει γερά στα πόδια του και του λείπει η ταυτότητα στο παιχνίδι του.

Η ΑΕΚ ήταν η κλασική ΑΕΚ του Χιμένεθ. Αν και είχε το τρίποντο στο πιάτο της δεν τα έβαψε μαύρα για το 2-2.