Αν βλέπαμε το γκολ του Αϊτόρ σε κάποιο προηγμένο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα θα μονολογούσαμε «τι παικταράς είναι ο άνθρωπος», «τι μπάλα παίζουν στο εξωτερικό» και τα γνωστά.

Το γκολ του Ισπανού ήταν έργο τέχνης. Ένα προσωπικό τέρμα που δείχνει ότι ο Αϊτόρ διαθέτει εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και υψηλή ευφυΐα.

Ο Μπόλονι τον έβαλε αλλαγή και ο 24χρονος ακραίος τα πήγε πολύ καλά. Γι’ αυτό και μετά το τέλος του ματς οι περισσότεροι συμπαίκτες του πήγαν προς το μέρος του για να τον συγχαρούν.

Ήταν μια ελπιδοφόρα εμφάνιση του Αϊτόρ για το μέλλον και η μοναδική αλλαγή του Ρουμάνου τεχνικού που έπιασε.

Οι υπόλοιπες αποσυντόνισαν σε τέτοιο βαθμό τον Παναθηναϊκό που στην κυριολεξία έπαιξε με τη φωτιά και κινδύνευσε. Μην σας ξεγελάει το 2-0.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν κλειστό. Οι πράσινοι άνοιξαν το σκορ με πέναλτι που ξεκίνησε από ένα κλέψιμο του Αλεξανδρόπουλου στο κέντρο του γηπέδου και σέντρα του Χατζηγιοβάνη.

Ο αγωνιστικός χώρος της Λεωφόρου δεν ήταν καλός και αυτό φάνηκε από την απόδοση των 22 ποδοσφαιριστών.

Και οι δυο προπονητές ξεκίνησαν με 4-3-3 και το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα με πολλές προσωπικές μονομαχίες περιορίστηκε στο κέντρο.

Στην επανάληψη ο Μπόλονι το γύρισε σε 4-2-3-1. Αλλά μετά το 2-0 και τις αλλαγές των Κουρμπέλη, Βιγιαφάνιες και Χατζηγιοβάνη ο Παναθηναϊκός έχασε τελείως το κέντρο και άρχισαν τα δύσκολα.

Ο ΠΑΣ πήρε τα πάνω του, είχε καλή και γρήγορη κυκλοφορία και σε δυο, τρεις περιπτώσεις θα μπορούσε να είχε μειώσει και να ξαναμπεί στο ματς.

Όπως, δηλαδή, με την ΑΕΚ ο Παναθηναϊκός έχασε την ισορροπία του με τις λανθασμένες αλλαγές του Μπόλονι (εξαιρώ τον Κουρμπέλη που είχε θέμα).

Όταν αναγκαστικά βγάζεις τον αρχηγό σου, που είναι ο ομφάλιος λώρος της ομάδας, μένεις στο παιχνίδι με τους Βιγιαφάνιες, Χατζηγιοβάνη, οι οποίοι  μπορούν και ξέρουν να πάρουν τη μπάλα στα πόδια τους και να κρατήσουν την ομάδα ψηλά. Κι όχι να ταμπουρωθεί στην άμυνά της.

Ασφαλώς σημασία έχει το αποτέλεσμα, όμως η κριτική βοηθά τους πάντες να μάθουν από τα λάθη τους και να γίνουν καλύτεροι.

Ο Παναθηναϊκός ανεβαίνει βαθμολογικά και είναι άλλη ομάδα με την προσθήκη του Βιγιαφάνιες, αλλά και από την άνοδο του Χατζηγιοβάνη.

Όσο για τη θέση του φορ δικαιώνομαι που από το καλοκαίρι φωνάζω ότι το Τριφύλλι πρέπει να παίζει με έναν κι όχι μαζί τους Μακέντα, Καρλίτος.