Σε πολλούς οπαδούς της ΑΕΚ προκάλεσε εντύπωση η ενδεκάδα που παρέταξε ο Καρέρα στον αγώνα με την Λάρισα. Χωρίς Λιβάγια, Τάνκοβιτς και Ανσαριφάρντ.

Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Η ΑΕΚ έχει να παίξει 8 σερί ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Είχε να αγωνιστεί κοντά στις 20 ημέρες και αντιμετώπισε θέματα με τον κορονοϊό.

Είναι φυσιολογικό ο προπονητής να θέλει όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες ετοιμοπόλεμους. Γι’ αυτό και έβαλε τον Αλμπάνη και τον Μαχαίρα.

Αυτά τα παιδιά μόνο με αρκετές συμμετοχές θα αποκτήσουν ρυθμό και ταυτόχρονα θα υπάρχει ανταγωνισμός.

Η ΑΕΚ θα έχει κέρδη με το να παίζουν περισσότεροι ποδοσφαιριστές.

Και στη φετινή Ενωση ο Καρέρα έχει αυτή τη δυνατότητα, διότι το έμψυχο υλικό είναι πλούσιο και ο Ιταλός τεχνικός μπορεί να κινηθεί ανάλογα. Ουδεμία σχέση με το πρόσφατο παρελθόν όσον αφορά το ρόστερ.

Το δεύτερο ημίχρονο με την ΑΕΛ ήταν από τα καλύτερα φετινά για την Ενωση.

Είχε σχέδιο και οργάνωση στο παιχνίδι της, έδειξε προσωπικότητα και πέτυχε τέσσερα πανέμορφα γκολ.

Ήταν μια νίκη που άφησε υποσχέσεις. Ο πρωταθλητισμός, άλλωστε, ξεκινά από το να καθαρίζεις τέτοια παιχνίδια.

Τι πιο ωραίο να βλέπεις τον πιτσιρικά τον Μαχαίρα να σκοράρει κι ακόμα πιο ωραίο ο Γαλανόπουλος να επιστρέφει με γκολ μετά από 11 μήνες.

Θέλω να σταθώ σε αυτό το παιδί, διότι τον πιστεύω ποδοσφαιρικά.

Μπορεί να προσφέρει πολλά στο κέντρο της ΑΕΚ και της εθνικής ομάδας. Αρκεί να είναι υγιής, όπως, φυσικά, όλοι οι παίκτες.

Το μέλλον ανήκει στην ΑΕΚ. Σιγά σιγά ο Καρέρα δίνει στην ομάδα την επιθετικότητα που της έλλειπε κι αυτό έχει να κάνει και με τις επιλογές που διαθέτει πια ο ξένος προπονητής.

Η ΑΕΚ είναι πια πιο γεμάτη και ειδικά στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.

Σαφώς υπάρχουν θέματα στην αμυντική λειτουργία, αλλά αυτό έχει να κάνει συνολικά με την ομάδα κι όχι αποκλειστικά με τους αμυντικούς και τα δυο σέντερ χαφ.

Το φάρμακο για την Ενωση είναι τα συνεχή ματς, έτσι ώστε να βρει ρυθμό και να δέσει ως σύνολο.