Με την ψυχή στο στόμα κέρδισε ο ΠΑΟΚ τον ΠΑΣ και ο Πάμπλο Γκαρσία θα κατάλαβε ότι σε αυτή την ομάδα το σημείο αναφοράς είναι πλέον ο Ελ Καντουρί.

Κι αυτό δεν το λέω τόσο για το νικητήριο τέρμα που πέτυχε ο Μαροκινός, όσο για την εικόνα του ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο με την είσοδό του.

Ο Ελ Καντουρί ήταν ο κινητήριος μοχλός. Μοίραζε το παιχνίδι δεξιά και αριστερά, απελευθέρωσε τον Σβαμπ και ο ΠΑΟΚ επέστρεψε στην κανονικότητα.

Μιας ομάδας, δηλαδή, που μέσα στο γήπεδό της ξέρει να παίζει επιθετικά και να δημιουργεί πολλές τελικές προσπάθειες.

Το 2-1 έγινε στο φινάλε του αγώνα, όμως ο ΠΑΟΚ της επανάληψης έπαιξε τον ΠΑΣ σαν τη γάτα με το ποντίκι.

Σαφώς οι Ηπειρώτες είχαν θέμα με τη σωστή αποβολή του Εραμούσπε, όμως απείχαν πολύ από την ομάδα του πρώτου ημιχρόνου που έβαλε δύσκολα στον αντίπαλό της και κατάφερε να προηγηθεί.

Στα πρώτα 45 λεπτά ο ΠΑΟΚ ήταν άνευρος και δεν είχε ουσία στο παιχνίδι του.

Ο Εσίτι είναι πολύ αργός και ο Σβαμπ είχε πρόβλημα συνεργασίας μαζί του. Ο Δικέφαλος δεν κυκλοφόρησε σωστά τη μπάλα και οι ακραίοι Ζίβκοβιτς, Βιεϊρίνια  ήταν έξω από τα νερά τους.

Ο Πορτογάλος μόλις μια ενέργεια έκανε όσο αγωνίστηκε για πρώτη φορά τη φετινή σεζόν.

Τις εντυπώσεις τις έκλεψε ο ΠΑΣ που έτρεξε πολύ, πίεσε ψηλά, κέρδισε αρκετές δεύτερες μπάλες και δεν κατάλαβε τίποτα από την Τούμπα.

Το σκηνικό άλλαξε στο δεύτερο ημίχρονο. Μαζί με τον Ελ Καντουρί μπήκαν στο ματς και οι Τζόλης, Μπίσεσβαρ, οι οποίοι βρήκαν χώρους, απασχόλησαν παίκτες και ταλαιπώρησαν τους αμυντικούς του ΠΑΣ.

Θεαματική ήταν και η άνοδος του Ζίβκοβιτς. Ουδεμία σχέση με την εμφάνιση των πρώτων 45 λεπτών που οφειλόταν στην συνολική προβληματική εικόνα της ομάδας.

Ο ΠΑΟΚ της επανάληψης έπαιξε γρήγορα, φουλ επιθετικά και του άξιζε να πάρει το ματς.

Κακώς, βέβαια, κινήθηκε σε ρηχά νερά στο πρώτο ημίχρονο κι αυτό είναι θέμα για τον Γκαρσία.