Δεν πειράζει. Την άλλη φορά. Το μέλλον ανήκει στον Στέφανο Τσιτσιπά. Είναι μόλις 22 χρόνων.

Θα βρεθεί σε τελικούς μεγάλων τουρνουά και κάποια στιγμή θα είναι και Νο 1 στον κόσμο.

Όπως τώρα ο Τζόκοβιτς. Με το σπαθί του ο Σέρβος έχει κατακτήσει την κορυφή.

Είναι πολύ μεγάλος τενίστας. Και ο Στέφανος τον ακολουθεί.

Είναι θέμα χρόνου να τον φτάσει γιατί και ο Ελληνας αθλητής είναι σπουδαίος.

Το απέδειξε απόψε. Έχανε με 2-0 σετ και δεν τα παράτησε. Γύρισε το ματς παίζοντας φοβερό τένις.

Αλλά και ο Τζόκοβιτς έβγαλε τρομερή αντίδραση στο 2-2. Μίλησε η εμπειρία και η αναμφισβήτητη κλάση του.

Μπράβο και στους δυο που μας πρόσφεραν αυτό το θέαμα και μας καθήλωσαν για τέσσερις ώρες.

Θα μπορούσαμε να μείνουμε μπροστά από τις τηλεοπτικές οθόνες μας για άλλες τόσες.

Παρακολουθήσαμε έναν αγώνα αντάξιο του ονόματός τους.

Διαφήμισαν αυτό το υπέροχο άθλημα και είμαι σίγουρος ότι πολλά από τα παιδιά που το είδαν θα άναψε μέσα τους η φλόγα να το δοκιμάσουν.

Γιατί όχι και να μην γίνουν κι αυτά τα παιδιά αθλητές σαν τον Στέφανο και τον Νόβακ.

Θα τελειώσω με αυτό που άκουσα να φωνάζει ο δικός μας τενίστας όταν έχασε έναν πόντο. «Θέλει δουλειά. Απίστευτη δουλειά».

Ξέρετε τι δείχνει αυτό; Ότι ο Τσιτσιπάς ξέρει ποιος είναι και τι χρειάζεται ακόμη για να γίνει ακόμα καλύτερος.

Σημαίνει ότι στα 22 του χρόνια διαθέτει την πνευματική ωριμότητα να παραδεχθεί ότι αυτό που έχει πετύχει μέχρι τώρα δεν φτάνει. Δεν τον καλύπτει.

Διψάει να πατήσει στην κορυφή και γι’ αυτό θα το πετύχει. Διότι το θέλει όσο τίποτα στον κόσμο.

Τέτοιους αθλητές-πολεμιστές μην τους φοβάστε. Ο Στέφανος έχει ψυχή λιονταριού.