Στη δουλειά μου έχω μάθει να κάνω υπομονή, διότι δεν μου αρέσουν τα εύκολα και γρήγορα συμπεράσματα.

Αυτό, όμως, δεν μου απαγορεύει να κάνω την κριτική μου. Πάντα καλοπροαίρετα.

Μετά το τέλος του αγώνα στο Αλκαζάρ ο Πογιάτος δήλωσε ότι «πρέπει να ξυπνήσουμε». Σωστά. Μόνο που πρώτος απ’ όλους επιβάλλεται να ξυπνήσει ο Ισπανός τεχνικός, διότι το χθεσινό αποτέλεσμα το χρεώνεται 100%.

Κατ’ αρχάς διαφωνώ με αυτά που διάβασα και άκουσα ότι για την ισοφάριση ευθύνεται ο Σάντσες.

Το πρόβλημα ξεκίνησε από την ανυπαρξία των χαφ και την κακή τοποθέτηση συνολικά της αμυντικής γραμμής των πράσινων.

Στην αναγκαστική αλλαγή του Χουάνκαρ απορώ με τον Πογιάτος γιατί χρησιμοποίησε τον Πούγγουρα, έναν κλασικό στόπερ, στη θέση του αριστερού μπακ.

Αυτόματα ισοπέδωσε ψυχολογικά τον Ζαγαρίτη που υποτίθεται ότι είναι από τις ελπίδες του Παναθηναϊκού.

Η επιλογή του ξένου προπονητή ήταν αψυχολόγητη και κόστισε στην ομάδα.

Όπως ότι δεν φρόντισε να ενισχύσει το κέντρο του όταν έβλεπε ότι με την πάροδο του χρόνου στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα του συνεχώς έπεφτε και η ΑΕΛ κέρδιζε μέτρα και είχε την πλήρη πρωτοβουλία των κινήσεων.

Ο Αγιούμπ τα είχε… φτύσει και ο Πογιάτος τον κρατούσε μέσα.

Είναι αδιανόητο να παίζεις 4-3-3 με αυτούς τους παίκτες. Στο κέντρο να έχεις μόνο του τον Κουρμπέλη και δυο αριστεροπόδαρους μεσοεπιθετικούς που μπερδεύουν τους ρόλους τους.

Η ομάδα είναι κομμένη στη μέση και γι’ αυτό έχει θέμα στη δημιουργία φάσεων.

Και δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί ο Πογιάτος επιμένει να χρησιμοποιεί μαζί τον Μακέντα και τον Καρλίτος. Δεν γίνεται. Και οι δύο είναι φορ. Θα πρέπει να παίζει ο ένας και στα φτερά να υπάρχουν άλλοι παίκτες.

Εκτός αν το γυρίσει σε ένα 4-4-2 για να χωρέσει και τους δύο.

Από τη μέση και μπροστά ο Παναθηναϊκός είναι λάθος στημένος και θα έχει πρόβλημα. Έτσι δεν θα πάει πουθενά.

Χθες είχε ένα σχετικά καλό τέταρτο μετά το 15, έδειξε να ελέγχει το ματς, όμως στην επανάληψη έπαθε μπλακ άουτ.

Όπως και στην Τρίπολη. Κι αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο.

Ίσως να υπάρχει και πρόβλημα στη φυσική κατάσταση των παικτών. Θα φανεί.

Αυτός ο Παναθηναϊκός, πάντως, είναι αναιμικός και για εμένα οφείλεται στον τρόπο που προσπαθεί να παίξει ο προπονητής του.

Επιμένει σε ένα σύστημα που δεν ταιριάζει στην ομάδα και κρατάει «μαγκωμένους» τους περισσότερους παίκτες.

Ακόμα και σε αυτόν τον Παναθηναϊκό η πίεση είναι μεγάλη και ο Πογιάτος στερείται της εμπειρίας να… αποκρούσει όλα αυτά που ακούει.

Το φάρμακο είναι η αλλαγή συστήματος και η επιστροφή της λογικής για τον καταρτισμό της ενδεκάδας. Διαφορετικά τα ψωμιά του Ισπανού στην Ελλάδα θα είναι πολύ λίγα.