Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ο Ολυμπιακός δεν μου άρεσε χθες, όμως πήρε μια δίκαιη και καθαρή νίκη.

Μόνο αν κάνει χαρακίρι δεν θα είναι στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ για 20η φορά στην ένδοξη ιστορία του!

Για μία ακόμα φορά ο προπονητής του Ολυμπιακού βοήθησε την ομάδα του να φτάσει στη νίκη.

Ο Μαρτίνς διαπίστωσε ότι στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα δεν πήγαινε. Δεν είχε ένταση και ιδέες στο παιχνίδι της. Έδειχνε σαν να μην είχε δυνάμεις να ανεβάσει ταχύτητα.

Η Ομόνοια τον μπλόκαρε στον άξονα, τα μπακ Ραφίνια κιαι Χολέμπας δεν τράβηξαν και ο Ολυμπιακός είχε θέμα στη δημιουργία.

Έτσι, λοιπόν, ο Πορτογάλος τεχνικός άλλαξε το σύστημα από 4-2-3-1 σε 4-4-2. Γέμισε την περιοχή με Ελ Αραμπί και Χασάν, η ομάδα κέρδισε μέτρα και πίεσε τους Κύπριους που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να κρατήσουν την εστία τους ανέπαφη.

Η κυπριακή άμυνα ξεκλείδωσε με το πέναλτι που ουσιαστικά κέρδισε ο ευφυής Ραντζέλοβιτς και από εκεί πέρα μίλησε η δεδομένη κλάση του Ελ Αραμπί.

Άλλη ομάδα ο Ολυμπιακός με τον Μαροκινό στην ενδεκάδα. Σε ό,τι κατάσταση κι αν είναι πρόκειται για έναν γεννημένο γκολτζή. Πολύ μεγάλη μεταγραφή για τον Ολυμπιακό.

Καλός κι ο Χασάν, αλλά να παίζει σαν αλλαγή η, δεύτερος επιθετικός.

Ο Μαρτίνς, δηλαδή, όπως άλλαξε τη ροή του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης έτσι έκανε και με την Ομόνοια.

Και καλώς, βέβαια, που αντικατέστησε τον αρνητικό Φορτούνη. Αντίθετα με τον Βαλμπουενά, ο οποίος είχε διάθεση, έτρεξε και έσπρωξε την ομάδα με την γεμάτη απόδοσή του.

Οι περισσότεροι παίκτες του Ολυμπιακού κινήθηκαν σε ρηχά νερά, όμως έχουν αυτοπεποίθηση κι αυτό τους οδήγησε στη νίκη.

Ο Ολυμπιακός θέλει χρόνο για να συνέρθει, αλλά βρίσκεται μια ανάσα από τον πρώτο μεγάλο στόχο του.

Στο κάτω κάτω είναι ανώτερος από την Ομόνοια σε όλα. Σε όνομα, φανέλα, ιστορία, παίκτες. Του αξίζει να παίξει στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Η Ομόνοια διαθέτει μαχητική ομάδα, όμως χθες έπαιξε πολύ πίσω από τη μπάλα κι αυτό το πλήρωσε.