Δεν στέκει η δικαιολογία του ΠΑΟΚ ότι το μυαλό των παικτών ήταν στο Κράσνονταρ. Τι σχέση είχε το αποψινό ματς με αυτό της Τρίτης; Ίσα ίσα που η ομάδα του Φερέιρα είχε φόρα από τις διαδοχικές προκρίσεις σε βάρος των Μπεσίκτας και Μπενφίκα και τη νίκη σε βάρος της ΑΕΛ και πήγαινε για ένα ακόμα καλό αποτέλεσμα.

Ο Δικέφαλος, όμως, ήταν κατώτερος του αναμενομένου και η ισοπαλία ήταν απόλυτα δίκαιη.

Ο Ατρόμητος δεν έπαιξε τη σούπερ μπάλα, όμως έτρεξε, ήταν πειθαρχημένος και δυσκόλεψε πολύ τον ΠΑΟΚ.

Το 3-4-3 του Φερέιρα θέλει δουλειά και χρόνο. Κι ασφαλώς τους κατάλληλους παίκτες που ο ΠΑΟΚ δεν τους έχει. Η ομάδα χρειάζεται μεταγραφές. Δεξί μπακ, 6άρι κλάσης κι ένα στράικερ.

Δεν γίνεται, όμως, να φτιάχνεις παιχνίδι μόνο με βαθιές μπαλιές από την άμυνα. Άλλο να βγάλεις μερικές πάσες στην πλάτη της άμυνας κι άλλο να το κάνεις συνεχώς. Έτσι είσαι προβλέψιμος.

Ο ΠΑΟΚ ήταν ακίνδυνος στο πρώτο ημίχρονο. Κι αν στην επανάληψη έβγαλε κάποιες φάσεις αυτό ήταν προϊόν ατομικών, κυρίως, ενεργειών. Κι όχι οργανωμένων προσπαθειών.

Συν ότι οι Περιστεριώτες βγήκαν λίγο μπροστά και μετά το 1-0 κυνήγησαν την ισοφάριση.

Έπειτα ο Μπίσεσβαρ χαραμίζεται από δεξιά. Δεν έχει πεδίο δράσης. Από τη στιγμή που ο Φερέιρα έβλεπε το πρόβλημα θα έπρεπε να προχωρήσει σε εσωτερικές αλλαγές και να μετακινήσει τον Ολλανδό στο κέντρο του γηπέδου για να πάρει πρωτοβουλίες μαζί με τον δραστήριο Ζίβκοβιτς.

Με λίγα λόγια η ομάδα της Θεσσαλονίκης στερήθηκε εναλλακτικών πλάνων. Δεν είχε φαντασία στο παιχνίδι της και φυσικά δεν έβγαλε ένταση.

Η εμφάνισή της ήταν μετριότατη και δεν της άξιζε να πάρει το τρίποντο. Είχε θέμα στη δημιουργία κι αυτό οφείλεται στο νέο σύστημα που βολεύει οργανωμένες άμυνες.

Αυτό που μου άρεσε είναι που είδα τον 16χρονο Κούτσια. Κι αξίζουν πολλά μπράβο στον Φερέιρα που τόλμησε να χρησιμοποιήσει ένα τόσο νέο παιδί.

Αυτό ήταν το μεγάλο κέρδος του ΠΑΟΚ από τον σημερινό αγώνα και μακάρι να υπάρχει συνέχεια. Και για τον Κούτσια και για άλλα παιδιά από τις εξαιρετικές Ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Αυτά είναι το μέλλον του ΠΑΟΚ.