Ο τρόπος που έπαιξε χθες ο ΠΑΟΚ είναι μονόδρομος για όλες τις ελληνικές ομάδες όταν στην Ευρώπη αντιμετωπίζουν δυνατότερους αντιπάλους.

Ο Φερέιρα έστησε την ομάδα του με καθαρά αμυντικούς προσανατολισμούς και είχε σχέδιο. Πρώτα να κουράσει τους Πορτογάλους και μετά να τους κτυπήσει στην κόντρα.

Στα πρώτα 45 λεπτά ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ μαζεμένος πίσω. Οι γραμμές κοντά, αλληλοκάλυψη, σωστό πρεσάρισμα και τρέξιμο. Όταν και όπου πρέπει.

Η Μπενφίκα τα βρήκε μπαστούνια. Είχε την κατοχή, πολιόρκησε την εστία του Ζίβκοβιτς, αλλά δεν κατάφερε πολλά πράγματα. Ουσιαστικά ένα δοκάρι από φάουλ.

Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να κυκλοφορήσει λίγο τη μπάλα, όμως οι παίκτες του αφοσιώθηκαν αποκλειστικά στο αμυντικό κομμάτι. Σαφώς αυτό ήταν ρίσκο, αλλά τους βγήκε.

Στην επανάληψη η Μπενφίκα πίστεψε ότι αργά η, γρήγορα θα σκοράρει. Επιχείρησε να παίξει πιο επιθετικά κι εκεί ο Δικέφαλος την έβγαλε νοκ άουτ.

Με πολύ γρήγορες αντεπιθέσεις και μεγάλο πρωταγωνιστή τον Γιαννούλη. Από αυτόν ξεκίνησαν και τα δυο τέρματα. 

Πέρα, όμως, από την τακτική και το εξαιρετικό κοουτσάρισμα του Φερέιρα οι παίκτες του έβγαλαν ένταση.

Το πάθος για τη νίκη -πρόκριση ήταν ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους. Μπήκαν στο γήπεδο αποφασισμένοι να πετύχουν και γι’ αυτό τα κατάφεραν.

Πήραν κάτι που τους άξιζε. Και το άξιζαν γιατί διψούσαν να το πετύχουν.

Είχαν πολύ δύσκολη αποστολή απέναντι σε μια τόσο μεγάλη ομάδα που δαπάνησε ένα σωρό χρήματα για να ενισχυθεί. Και στο τέλος λύγισε και ταπεινώθηκε μέσα στην Τούμπα.

Η πρόκριση του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ του Τσάμπιος Λιγκ είναι μεγάλη ιστορία.

Και σε διπλούς αγώνες με την Κράσνονταρ είναι η χρυσή ευκαιρία για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα και η ομάδα να πάρει μέρος στους ομίλους για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Ο ΠΑΟΚ μπορεί, αρκεί να κατέβει σαν αουτσάιντερ…Κι ας είναι η Κράσνονταρ στα κυβικά του.