Η εύκολη ανάγνωση είναι ότι ο άδικος, όπως εξελίχθηκε το ματς, αποκλεισμός του Ολυμπιακού από τη Γουλβς οφείλεται στον Αλέν.

Κι ερωτώ: Αυτός ευθύνεται που δεν παίζει και είναι εκτός κλίματος;

Προσέξτε, δεν λέω να πάρει τη θέση του Σα. Αλλά δεν γίνεται ο Μαρτίνς να τον θυμάται μόνο αν τραυματιστεί ο συμπατριώτης του και κάποια ματς στο κύπελλο. Διότι τι θα γίνει όταν τον χρειαστεί η ομάδα όπως συνέβη χθες στο «Μολινό»;

Για εμένα δεν υπάρχει πρώτος και δεύτερος τερματοφύλακας. Κάποιος θα παίζει περισσότερο, αλλά ο θεωρητικά δεύτερος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως βασικός. Να παίζει σε εύκολα ματς η, σε αγώνες που έχουν κριθεί. Για να μαθαίνει και να τον μαθαίνουν οι  αμυντικοί, να βρίσκει χημεία μαζί τους και ανά πάσα στιγμή να είναι έτοιμος.

Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τον Μαρτίνς, αλλά με τους περισσότερους προπονητές.

Το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει τρομερές απαιτήσεις. Οι πάντες οφείλουν να είναι στη… τσίτα. Ιδιαίτερα οι παίκτες στην ευαίσθητη θέση του γκολκίπερ.

Ο Αλέν δεν ξέρω τι σόι τερματοφύλακας είναι, ξέρω ότι χθες υπέπεσε σε τριπλό λάθος. Πρώτα δεν έδιωξε τη μπάλα, μετά έκανε κακό κοντρόλ και στη συνέχεια έσπρωξε τον Ποντένσε. Ήταν πέναλτι.

Και για να είμαι δίκαιος, στην αρχή της φάσης ο Μπα άργησε να πάρει κατοχή της μπάλας κι ίσως να αιφνιδίασε τον Αλέν όπως του τη γύρισε.

Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν μπήκε καλά στο ματς και είναι στα υπέρ του ότι κατάφερε σχετικά γρήγορα να ισορροπήσει.

Σε γενικές γραμμές έδειξε ότι είναι καλύτερη και πιο δουλεμένη ομάδα από τη Γουλβς.

Αυτό φάνηκε και στον αγώνα του Πειραιά που η ελληνική ομάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα αγωνίστηκε με παίκτη λιγότερο.

Στα δικά μου μάτια ο Ολυμπιακός άξιζε να προκριθεί. Γιατί ήταν πολύ πιο επιθετικός, κυκλοφόρησε σωστά και γρήγορα τη μπάλα, πίεσε τους αντιπάλους του, κυνήγησε το γκολ και είχε τις ευκαιρίες να το πετύχει.

Άλλο τώρα αν ο Πατρίτσιο βρέθηκε σε μεγάλη ημέρα και ο διαιτητής με τους χειριστές του VAR έκλεισαν τα μάτια σε καθαρό πέναλτι στον Ελ Αραμπί. Τον έσπρωξε ο αντίπαλός του και δεν μπόρεσε να πιάσει σωστά τη κεφαλιά. 

Τη φάση του ακυρωθέν γκολ του Καμαρά τη δέχομαι γιατί αυτό είναι το VAR. Αλλά το ίδιο έπρεπε να ισχύσει και στη φάση του Μαροκινού. Ο Ολυμπιακός έχει χίλια δίκια να φωνάζει.

Ο Μαρτίνς μου άρεσε γιατί έδειξε αντανακλαστικά. Το πάλεψε το ματς. Κι όταν το γύρισε 4-2-3-1 κι όταν τα έπαιξε όλα για όλα με 4-4-2.

Ο Φορτούνης βοήθησε πολύ, ενώ ο Βαλμπουενά χάθηκε στην αρχή, αλλά μετά βρήκε τα πατήματά του και με τις ξυραφένιες σέντρες και τα στημένα δημιούργησε τις προϋποθέσεις για κάτι καλό.

Ούτε ο Γκιγιέρμε ξεκίνησε καλά, όμως σταδιακά ανέβηκε.

Ο Μπα είχε θέματα. Και στη φάση του γκολ και στο 78 που γύρισε λάθος τη μπάλα προς τον Αλέν και πήγε να γίνει το 2-0.

Ο Τσιμίκας εξαφάνισε τον Τραορέ, είχε τη μεγάλη φάση στο 19 και τη σέντρα στον Χασάν στην κεφαλιά του 81 που απέκρουσε ο Πατρίτσιο.

Από τον Ομάρ θα περίμενε ο καθένας περισσότερα, αλλά όπως και να το κάνουμε έχει τις δικαιολογίες του ενόψει μεταγραφής. Αύγουστος είναι…

Απολογιστικά μετά το 15 με 20 ο Ολυμπιακός ήταν ο γνωστός Ολυμπιακός.

Κι αυτό έχει τη σημασία του για τον προπονητή και τους παίκτες.

Αποχαιρέτησε την Ευρώπη με ψηλά το κεφάλι και έδειξε ότι αυτή η ομάδα έχει συνέχεια, αρκεί να γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις για τους παίκτες που θα φύγουν.