Ήταν και οι δύο «τραυματισμένοι» από τον αποκλεισμό τους στο κύπελλο και προσπάθησαν για το καλύτερο.

Ο ΠΑΟΚ πήρε αυτό που άξιζε και κλείδωσε από το πρώτο ημίχρονο.

Η ομάδα του Φερέιρα ήταν αυτή που μπήκε δυνατά και παρά το πέναλτι του Σφιντέρσκι που απέκρουσε ο Κουέστα με το καλημέρα, έβαλε ρυθμό στο ματς, κυκλοφόρησε τη μπάλα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να πάρει το χρυσό τρίποντο.

Έτσι κι αλλιώς ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που είχε μεγαλύτερα κίνητρα για τη νίκη και φάνηκε από το πώς διαχειρίστηκε συνολικά τον αγώνα.

Ο Αρης για μία ακόμα φορά έδειξε πολλά προβλήματα στην αμυντική του λειτουργία κι αυτά ακριβώς εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο ο αιώνιος αντίπαλός του.

Ο ΠΑΟΚ πέτυχε δυο γκολ και ουσιαστικά καθάρισε το ματς.

Ο Αρης μπήκε ορεξάτος στο δεύτερο ημίχρονο και για ένα τέταρτο περίπου ο ΠΑΟΚ τον ένιωσε στην άμυνά του.

Οι κιτρινόμαυροι κέρδισαν μέτρα, είχαν την πρωτοβουλία, ανέβασαν την έντασή τους, όμως δεν μπόρεσαν να ξαναμπούν στο παιχνίδι.

Από το 60 και μετά ο ΠΑΟΚ βγήκε από τα καρέ του, ισορρόπησε το ματς, κράτησε μπάλα και σε ορισμένες περιπτώσεις φάνηκε απειλητικός.

Σε γενικές γραμμές και όπως εξελίχθηκε ο αγώνας ο ΠΑΟΚ δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει.

Έδειξε ότι το ήθελε περισσότερο και είχε πιο πολλές λύσεις από τον Αρη.

Και οι δυο ομάδες, άλλωστε, έχουν πολλά θέματα με παίκτες τους, αλλά ο ΠΑΟΚ έχει βάθος στο ρόστερ του κι αυτό φάνηκε με τον Στοχ που ήταν παροπλισμένος έναν ολόκληρο χρόνο και βοήθησε, αλλά και με τον Εσίτι που ήταν ογκόλιθος στον χώρο της μεσαίας γραμμής.

Για τον Αρη επαναλαμβάνω ότι μου αρέσει ο τρόπος ανάπτυξης του παιχνιδιού του που στηρίζεται στην τεχνική κατάρτιση κάποιων παικτών του, όπως ο Φετφζατζίδης (αισθητή η απουσία του) ο Γκάμα, ο Τόνσο, ο Μαντσίνι, αλλά με αυτή την άμυνα δεν μπορεί να ανέβει επίπεδο.

Υστερεί ολόκληρη τη σεζόν και γι’ αυτό δεν είναι πιο ψηλά στην βαθμολογία.

Ο ΠΑΟΚ είναι πιο ισορροπημένος σαν ομάδα και σαφώς με πολύ καλύτερο έμψυχο υλικό.