Η αλήθεια είναι ότι στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός δεν ήταν ο γνωστός Ολυμπιακός.

Κι αυτό για δύο λόγους. Πρώτα γιατί ο ΠΑΟΚ ήταν διαβασμένος και πολύ δυνατός και μετά γιατί ο Μαρτίνς δεν ήθελε από την αρχή να φορτσάρει η ομάδα του και σιγά σιγά να μείνει από δυνάμεις.

Είναι αυτό που λέμε ότι ο ξένος τεχνικός το ζύγισε το ματς.

Περίμενε να δει πώς θα πάει με τα τρία χαφ που του έβαλε ο συμπατριώτης του προπονητής και ανάλογα κινήθηκε.

Όπως με την είσοδο του Φορτούνη αντί του μετριότατου Μπουχαλάκη και του Ραντζέλοβιτς στη θέση του Λοβέρα.

Ο Μαρτίνς ήταν προετοιμασμένος για αντίσταση από τον ΠΑΟΚ. Κι αποφάσισε να κτυπήσει από τις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου.

Τότε που ο Ολυμπιακός μπήκε δυνατά, έδωσε επιθετικό ρυθμό και αιφνιδίασε τον αντίπαλό του.

Ο Φερέιρα κακώς επέτρεψε στην ομάδα του να γυρίσει τόσο πίσω, όπως λανθασμένη ήταν η αντικατάσταση του πιτσιρικά Τζόλη. Διότι με το που βγήκε ο μικρός άρχισε το πάρτι του Τσιμίκα.

Ο Φορτούνης θύμισε τον γνωστό Φορτούνη, ο Καμαρά πήρε πρωτοβουλίες και γενικά ο Ολυμπιακός κέρδισε μέτρα, άπλωσε το παιχνίδι του και στο τέλος πήρε αυτό που του άξιζε.

Αλλά όπως και να το κάνουμε ο φετινός Ολυμπιακός είναι ανώτερος από τον ΠΑΟΚ. Πολύ καλύτερα δουλεμένος και πιο οργανωμένος.

Και το πιο σημαντικό είναι ότι η ομάδα του ρολάρει, παίζει ωραία, σκοράρει με άνεση, κερδίζει καθαρά, έχει την ψυχολογία του νικητή.

Αντίθετα με τον ΠΑΟΚ που οι περισσότεροι παίκτες του είτε είναι ντεφορμέ εδώ και καιρό, είτε χάνονται στην  γενική προβληματική εικόνα της ομάδας τους.

Αυτό που βγάζει ο Ολυμπιακός είναι ότι έχει εμπιστοσύνη στην ομάδα του. Οι παίκτες του νιώθουν δυνατοί μέσα από το σύνολο κι αυτό αποτυπώνεται από το πώς αγωνίζονται και φτάνουν στο γκολ.

Λες και είναι σίγουροι ότι με τον έναν η, τον άλλον τρόπο θα φτάσουν στη νίκη. Μόνο τυχαίο δεν είναι οι τόσες τελικές που κάνουν σε κάθε ματς…

Προσωπικά αυτό εισέπραξα από το ξεκίνημα της επανάληψης.

Η εικόνα του Ολυμπιακού σε συνδυασμό με την παθητικότητα του ΠΑΟΚ μου μιλούσε ότι είναι θέμα χρόνου το πρώτο γκολ.

Κι αυτό οφείλεται στην δουλειά του προπονητή, ο οποίος έχει φτιάξει μια εξαιρετική ομάδα που χαίρεται κάποιος να την βλέπει.