Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός δεν έχει αντίπαλο στο πρωτάθλημα μπάσκετ. Ουδείς το αμφισβητεί αυτό.

Αλλά δεν γίνεται από τη μία ο ΕΣΑΚΕ να βγάζει πρωταθλητή τον Παναθηναϊκό κι από την άλλη να κρατάει στην κατηγορία τον Αρη και τον ΠΑΟΚ.

Η, βγάζεις πρωταθλητή και υποβιβάζεις η, δεν βγάζεις πρωταθλητή και δεν υποβιβάζεις.

Πάμε παρακάτω. Συμφωνώ με τους όρους κα τις προϋποθέσεις που ψήφισε ο συνεταιρισμός (200 χιλ εγγυητική,  800 χιλ. μπάτζετ κι άλλα).

Κι έχει αργήσει και πολύ. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει χρόνια νωρίτερα, έτσι ώστε οι ΚΑΕ να ήξεραν ποιο δρόμο θα ακολουθούσαν.

Άλλωστε, η συνολική εικόνα του πρωταθλήματος δεν είναι καθόλου καλή. Η διαφορά του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού από τις άλλες ομάδες ήταν τεράστια.

Πάλι καλά που σηκώθηκε η ΑΕΚ με τον Αγγελόπουλο και εμφανίστηκε ο Προμηθέας με τον Λιόλιο.

Αποφεύγω να παρελθοντολογώ γιατί δεν έχει νόημα. Ό,τι έγινε, έγινε. Σημασία έχει το σήμερα και το αύριο.

Και πολύ φοβάμαι ότι σε τρεις μηνες ο ΕΣΑΚΕ ίσως να μην συμπληρώνει 12άδα για να διοργανώσει πρωτάθλημα.

Τώρα οι ομάδες είναι 14, με την άνοδο των δύο από την Α2 θα αυξηθούν σε 16, αλλά πόσες από αυτές θα ανταποκριθούν οικονομικά στα νέα δεδομένα;

Διότι δεν είναι μόνο οι εγγυητικές και το μπάτζετ, αλλά και η συνέπεια στις πληρωμές σε παίκτες, προπονητές και το υπόλοιπο προσωπικό της κάθε ομάδας.

Ασφαλώς οι υπεύθυνοι του μπάσκετ ξέρουν πολύ καλά τι γίνεται και οφείλουν να είναι έτοιμοι δείχνοντας αντανακλαστικά.

Όχι μόνο πριν την έναρξη της σεζόν, αλλά και κατά τη διάρκεια…

Και τότε θα είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν τις αποφάσεις που θα έχουν πάρει χωρίς να λογαριάζουν το όνομα της ΚΑΕ που θα έχει πρόβλημα.

Ο νοών νοείτω…