Για το ποδοσφαιρικό του μέλλον, την επιθυμία του να γυρίσει και να μείνει στον ΠΑΟΚ, την βοήθεια που είχε από τον Ιβάν Σαββίδη, αλλά και για τους Αμρ Ουάρντα και Αλέξανδρο Πασχαλάκη μίλησε σε αθλητική εφημερίδα ο Έργκους Κάτσε.

Αναλυτικά η συνέντευξη του 26χρονου Αλβανού μέσου που αγωνίζεται στη Λάρισα με τη μορφή δανεισμού από τον Δικέφαλο του Βορρά:

-Πώς περνάς τον χρόνο σου στην καραντίνα;

«Όλη μέρα είμαι στο σπίτι και κάνω προπόνηση. Πρώτη φορά δουλεύω τόσο! Το σώμα μου έχει αλλάξει αρκετά μάλιστα! Βλέπω μεγάλη βελτίωση στο κορμί μου! Πήγαινα στους Λέοντες και έκανα προπονήσεις, όσο ήμουν στη Θεσσαλονίκη. Γενικά προσπαθώ να βελτιώσω κομμάτια που δεν ήμουν τόσο καλός. Όπως την ταχυδύναμη και την ενδυνάμωση».

-Θεωρείς ότι ο δανεισμός σου στην ΑΕΛ σε βοήθησε;

«Ναι, με βοήθησε! Αν δεν είχα πάει κάπου δανεικός, μάλλον δεν θα έπαιζα! Πήγα πολύ καλά και πιστεύω ότι πάντα σε βοηθάει να έχεις παιχνίδια στα πόδια σου. Αν κάθεσαι και δεν παίζεις δεν μπορείς να βελτιωθείς».

-Με τον Κούγια πως τα πάτε στη Λάρισα;

«Είναι ιδιαίτερη προσωπικότητα. Ωστόσο, από τότε που ήρθαμε στην ΑΕΛ δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα, μας βοήθησε και μένα και τον Αμρ πάρα πολύ. Όλοι εδώ στη Λάρισα μας αγάπησαν και μας αγκάλιασαν από την πρώτη μέρα».

-Με τον Ουάρντα περνάς χρόνο μαζί λόγω και του δανεισμού σας. Θεωρείς ότι είναι παρεξηγημένος ή απλά παίρνει τη ζωή λίγο πιο χαλαρά και συμβαίνουν όλα αυτά;

«Είναι παρεξηγημένος από πολλούς! Τον ζω κάθε μέρα εδώ, και δεθήκαμε περισσότερο. Στον ΠΑΟΚ δεν τον θυμάμαι και καλά. Μόλις είχε έρθει και δεν είχαμε στενή σχέση. Είναι πλακατζής και θέλει τα βλέμματα πάνω του. Έχει καλή καρδιά και είναι καλό παιδί. Είναι έτσι από τον Θεό, είναι αυτή η νοοτροπία του. Το πιο σημαντικό είναι ότι έχει καλή καρδιά. Η τρέλα που έχει, είναι καλή και χρειάζεται που και που».

-Τι έχει αλλάξει στον Κάτσε αυτά τα χρόνια που εμείς δεν τον ζούμε καθημερινά;

«Δεν έχω αλλάξει πολύ! Έχω δύο παιδιά είμαι πιο υπεύθυνος, έχω το άγχος για τα παιδιά μου μην πάθουν τίποτα. Το να είσαι γονιός έχει πιο πολλές ευθύνες. Θέλω να μεγαλώσουν και να έχουν υγεία τα παιδιά μου. Ότι έκανα παλιά, κάνω και τώρα. Η τρέλα μου είναι ακόμα εδώ, δεν σοβάρεψα πολύ! Έμεινα ίδιος!»

-Εδώ και χρόνια, είσαι μια εδώ, μια εκεί. Θέλεις να γυρίσεις στον ΠΑΟΚ και να μείνεις;

«Εννοείται ότι θέλω να γυρίσω και να μείνω. Εγώ θέλω να είμαι στην ομάδα και να παίζω, όπως γινόταν παλαιότερα. Θέλω να ζήσω και πάλι όλα αυτά τα συναισθήματα. Ο ΠΑΟΚ πλέον είναι μία top ομάδα. Θα ήθελα να είμαι στην ομάδα και να ζήσω αυτές τις έντονες στιγμές που ζουν τα τελευταία χρόνια με τους τίτλους που κερδίζουν».

-Το συμβόλαιο σου τελειώνει το καλοκαίρι; Έχεις κάνει κάποια συζήτηση με τον ΠΑΟΚ;

«Είχαμε κάνει κάποιες επαφές, αλλά έμειναν στη μέση. Μετά έγινε αυτό με τον κορονοιό και όλα πήγαν πίσω. Ακόμα δεν έχω μιλήσει με τον ΠΑΟΚ και δεν ξέρω τι θα γίνει. Ακόμα δεν ξέρω τι θα κάνω το καλοκαίρι. Ο ατζέντης μου έχει μιλήσει με κάποιες ομάδες του εξωτερικού, αλλά είναι νωρίς για να μιλήσουμε για το μέλλον μου».

-Τα τελευταία χρόνια το καλοκαίρι γυρίζεις ο ΠΑΟΚ κάνεις προετοιμασία και μετά φεύγεις δανεικός. Σε επηρεάζει ψυχολογικά όλο αυτό;

«Η αλήθεια είναι ότι είμαι δυνατός χαρακτήρας. Ξέρω ότι κάνω καλή προετοιμασία, αλλά γνωρίζω επίσης, ότι δεν θα έχω ευκαιρίες και θα είμαι εκτός αποστολής. Δεν μου αρέσει να κάθομαι και να μην παίζω. Φέτος, πίστευα, ωστόσο, ότι θα μείνω γιατί έκανα καλή προετοιμασία. Επίσης, δεν υπήρχαν και παίκτες στη θέση μου. Αυτό δεν έγινε και την τελευταία μέρα μου είπαν να βρω ομάδα».

-Νιώθεις ότι αδικήθηκες;

«Θα πω, ναι! Ο καθένας θα το έλεγε. Το λέω γιατί δεν μου δόθηκε ένα παιχνίδι για να δείξω ποιος είμαι! Έχω βελτιωθεί. Είμαι πιο έμπειρος θα ήθελα να το δείξω αυτό. Αυτό νιώθω μέσα μου! Αν έπαιζα και δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω θα έλεγα μέσα μου ότι δεν κάνω. Τα τελευταία χρόνια δεν πήρα καμία ευκαιρία και για αυτό λέω ότι αδικήθηκα. Με τον Ίβιτς είχα κάνει καλά παιχνίδια, Μετά έφυγα δανεικός, ξαναγύρισα και ενώ είχα κάνει καλές εμφανίσεις με τον Παναθηναϊκό δεν μου δόθηκε και πάλι καμία ευκαιρία».

-Αυτός που ουσιαστικά σε τελείωσε από τον ΠΑΟΚ ήταν ο Λουτσέσκου. Πιστεύεις πως σε έκρινε σωστά;

«Ίσως έγιναν βιαστικές κινήσεις γιατί με τον Ράζβαν έφυγα μετά από ένα εξάμηνο και έπειτα όταν γύρισα μου είπαν ότι δεν θα έχω ευκαιρίες. Από τη μία με πίεζε ο Παναθηναϊκός που μόλις είχε πάρει τον Δώνη από την άλλη δεν θα έπαιζα».

-Στον φετινό ΠΑΟΚ πιστεύεις θα είχες θέση;

«Ναι, φέτος αν έμενα και μου έδιναν την ευκαιρία πιστεύω θα είχα θέση! Αν μου έδιναν την ευκαιρία θα μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα. Ξέρω τι έχω κάνει τα τελευταία χρόνια και πόσο έχω βελτιωθεί. Φέτος θα βοηθούσα την ομάδα».

-Αν γυρίσεις τώρα πίσω και κοιτάξεις την καριέρα σου στον ΠΑΟΚ, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες;

«Ίσως να άλλαζα το ότι ήμουν οξύθυμος και ότι είχα μαλώσει με κάποιους προπονητές και πρώην συμπαίκτες. Τώρα έχω αλλάξει, έχω ηρεμήσει. Τον χαρακτήρα μου ίσως θα άλλαζα. Ίσως επίσης να προσπαθούσα ακόμα περισσότερο».

-Ζήλεψες λίγο πέρυσι, που δεν ήσουν μέλος της ομάδας που πήρε το νταμπλ;

«Κάθε παίκτης θα ζήλευε! Όλοι θα ήθελαν να είναι στην ομάδα. Όταν παίρνεις ένα τίτλο κάνεις χαρούμενους τους πάντες και δεν σε νοιάζει τίποτα άλλο. Μένεις στην ιστορία για πάντα».

-Με τον Πασχαλάκη πώς κόλλησες τόσο, δεδομένου ότι δεν περάσατε και πολύ χρόνο μαζί.

«Με τον Πασχαλακη ήμαστε μαζί δωμάτιο όταν ήρθε. Εγώ τότε έπαιζα και ο Πάσχα όχι. Κάναμε παρέα από την αρχή. Ταιριάξαμε πολύ! Έχει τη δική του τρέλα αυτός. Για μένα είναι αδερφός. Μιλάμε συνέχεια, είναι φοβερό παιδί. Έχω μια ιδιαίτερη σχέση μαζί του. Τον συγκαταλέγω στους καλύτερους φίλους, που έκανα στον ΠΑΟΚ».

-Όταν ο Ιβάν Σαββίδης δέχονταν πόλεμο είχες σταθεί και εσύ στο πλευρό του λέγοντας ότι σου στάθηκε σαν πατέρας. Φαντάζομαι εννοούσες το στόρι με τη φανέλα του UCK. Τι είχε κάνει ο Ιβάν για σένα;

«Τότε ήμουν 19 χρονών και έκαναν σαν να είχα σκοτώσει κόσμο! Όλοι είχαν πέσει πάνω μου. Ένιωσα να με πολεμούν όλοι. Θυμάμαι ότι γύρισα από την Εθνική και από την πρώτη μέρα μέχρι να τελειώσει όλο αυτό, με έπαιρνε τηλέφωνο και ήταν δίπλα μου. Ήταν σαν πατέρας μου. Είμαι άνθρωπος που δεν ξεχνάω. Στις δύσκολες στιγμές φαίνονται οι άνθρωποι που είναι πραγματικά δίπλα σου. Όταν ξεχαστείς, λίγοι έρχονται κοντά σου. Ο κύριος Σαββίδης τότε στάθηκε σαν πατέρας μου. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου. Δεν ήταν εύκολο. Για αυτό και εγώ ήθελα μέσα από την καρδιά μου να τον υπερασπιστώ. Δεν με βοήθησε επειδή ήμουν παίκτης του ΠΑΟΚ, με βοήθησε γιατί είναι πάνω από όλα άνθρωπος».

-Ο δανεισμός σου στον ΑΠΟΕΛ είχε χαλάσει λόγω της εθνικότητας σου και λόγω εκείνης της ιστορίας. Νιώθεις πως ακόμα σε κυνηγάει όλο αυτό;

«Δεν με κυνηγάει, αλλά έτυχε εκεί. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με τον κόσμο τους. Εδώ στην ΑΕΛ έχουμε Σέρβους και είμαστε καλά. Και με τον Πρίγιοβιτς είχαμε φοβερές σχέσεις και τον βοηθούσα ακόμα και με το αυτοκίνητό του. Αν ήμουν εθνικιστής δεν θα μιλούσα στους Σέρβους. Δεν έχω πρόβλημα με κανέναν. Δεν με απασχολεί η εθνικότητα, με ενδιαφέρει ο άνθρωπος. Τότε ήθελαν να με μπλέξουν με αυτά, αλλά εγώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος»

-Είσαι ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα στον ΠΑΟΚ. Τι είναι ο ΠΑΟΚ για σένα;

«Είναι οικογένεια. Ξεκίνησα στην ομάδα από το 2004, μεγάλωσα στην Τούμπα, έχω ζήσει και σαν φίλαθλος τον ΠΑΟΚ και ως ποδοσφαιριστής. Όταν ήρθαμε από την Αλβανία, πήραμε σπίτι στην Τούμπα και έτσι έγινα και οπαδός του ΠΑΟΚ. Από μικρός πήγαινα στην Τούμπα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ έναν αγώνα το 2002, που ήμουν 8 χρονών και έφαγα δακρυγόνα στο γήπεδο. Όταν ήμουν ball boy, ονειρευόμουν να παίξω στην Τούμπα. Και τελικά αυτό έγινε! Ο ΠΑΟΚ είναι η οικογένεια μου. Με μεγάλωσε αυτή η ομάδα».

-Είναι στόχος να κληθείς ξανά στην Εθνική;

«Η αλήθεια είναι πως ναι, είναι ένας από τους στόχους μου. Έπαιξα πέρσι το καλοκαίρι τελευταία φορά. Φέτος δεν με κάλεσαν. Αισθάνομαι πως αδικήθηκα, γιατί ενώ έπαιζα βασικός και είχα καλή απόδοση δεν με ξανακάλεσαν από τότε που πήγα στην ΑΕΛ».

-Γιατί αρκετοί Αλβανοί παίκτες διαλέγουν να παίξουν για την Ελβετία;

«Πολλοί από αυτούς έμεναν στο Κόσοβο και κάποιοι πήγαν στην Ελβετία. Όταν παίξαμε εκεί φιλικό είχαν πολλούς Αλβανούς και Κοσοβάρους. Ίσως επέλεξαν να αγωνιστούν με την Ελβετία, γιατί δεν έβλεπαν ως καλή προοπτική την εθνική Αλβανίας τότε».

-Υπάρχει κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος για τον Κάτσε;

«Όλοι έχουμε τα μυστικά μας! Αυτό που δεν ξέρει ο κόσμος είναι ότι έχω τρέλα με τα αυτοκίνητα και την ταχύτητα, είμαι λίγο κάγκουρας με τα αυτοκίνητα! Την είχα πάντα αυτή την τρέλα. Πάντα ήθελα ένα καλό αυτοκίνητο. Κάθε άνδρας θέλει ένα γρήγορο αυτοκίνητο. Ωστόσο, δεν μου αρέσει να επιδεικνύω τα χρήματα στα ακριβά αυτοκίνητα».