Έχω τοποθετηθεί ότι η Σούπερ Λίγκα έδειξε ωριμότητα και σωστά έκρινε ότι πρέπει να περιμένει τι θα γίνει με τον κορονοϊό για να αποφασίσει οριστικά την επόμενη ημέρα στο πρωτάθλημα.

Με αφορμή, όμως, την σημερινή θέση του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού που ζητάει λουκέτο παντού από χθες, έχω να προσθέσω τούτο.

Αν είναι να ολοκληρωθεί η σεζόν στο άρπα κόλλα και να υπάρχουν επιπτώσεις την επόμενη σεζόν κι ενδεχομένως  και την μεθεπόμενη, χίλιες φορές να μην ξεκινήσει τίποτα.

Δεν το συζητάμε ότι μπροστά στην ανθρώπινη υγεία δεν υπάρχει τίποτα.

Και θα είναι έγκλημα να γίνει οτιδήποτε βεβιασμένα και χωρίς εγγυημένη ασφάλεια για τους πάντες.

Ασφαλώς αναφέρομαι σε όλα τα σπορ κι όχι μόνο στο ποδόσφαιρο.

Έτσι κι αλλιώς για να αρχίσουν ξανά τα πρωταθλήματα σε όλα τα ομαδικά αγωνίσματα θα χρειαστεί προετοιμασία.

Και φυσικά οικονομική συμφωνία μεταξύ των διοικήσεων των ομάδων και των αθλητών. Ένα θέμα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση.

Όπως συζήτηση υπάρχει και για το πώς θα τα βγάλουν πέρα οι ΠΑΕ, οι ΚΑΕ και τα ερασιτεχνικά τμήματα.Το πρόβλημα είναι τεράστιο για όλους.

Σαφώς υπάρχει χρόνος και τον Ιούνιο, αλλά και κάποιες μέρες του Ιουλίου, αλλά όπως και να το κάνουμε είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι η αγωνιστική εικόνα των ομάδων δεν θα είναι η ίδια.

Κι αν υποτεθεί ότι στη χώρα μας τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά, πολύ αμφιβάλλω αν θα ισχύσει το ίδιο για την Ευρώπη γενικότερα.

Άρα, η Ευρωλίγκα, για παράδειγμα, πώς θα συνεχίσει το πρωτάθλημα; Μόνο αν διεξαχθούν αγώνες σε μια χώρα χωρίς πολλά κρούσματα και θανάτους, αλλά αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Έως και ανέφικτο. Χρειάζεται τρομερή οργάνωση, τη σύμφωνη γνώμη όλων των ομάδων και πολλά άλλα.

Εννοείται ότι όλοι μας που ασχολούμαστε με τον αθλητισμό περιμένουμε πώς και πώς να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, όμως απαγορεύεται και το παραμικρό ρίσκο, διότι θα γκρεμίσουμε ό,τι χτίσαμε και το δεύτερο κύμα μπορεί να είναι πολύ πιο ισχυρό και μοιραίο για περισσότερο κόσμο.

Άλλωστε, η δεύτερη σκέψη πάντα είναι η καλύτερη…