Ένα σωρό σενάρια διαβάζω δεξιά κι αριστερά για την τύχη του ελληνικού, του ευρωπαϊκού, του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και συνολικά του αθλητισμού.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει. Στην κυριολεξία οι πάντες είναι υποχρεωμένοι να προχωρούν βήμα βήμα.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, διότι ο φονικός ιός είναι ακόμα άγνωστος. Δεν έχει βρεθεί το εμβόλιο.

Ούτε κανείς εγγυάται ότι δεν θα επιστρέψει στην Κίνα η, ότι εμείς εδώ στην Ευρώπη θα έχουμε καθαρίσει μετά από δύο και τρεις μήνες.

Αν υπάρχει λογική σε αυτά τα ιατρικά θέματα, ο κορονοϊός ήρθε για να μείνει και θα μάθουμε να ζούμε παρέα του.

Το ερώτημα είναι η μετάλλαξή του κι αν θα καλύπτεται από το εμβόλιο που αργά η, γρήγορα θα βρεθεί.

Σε κάθε περίπτωση τίποτα δεν προηγείται από την ανθρώπινη ζωή. Ο καθένας αντιλαμβάνεται τα τεράστια προβλήματα που έχουν προκύψει στον χώρο του αθλητισμού.

Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που αναβλήθηκαν πριν από λίγο μέχρι τις πολλές επίσημες διοργανώσεις και τα πρωταθλήματα που έχουν βάλει λουκέτο σε όλα τα σπορ.

Μιλάμε για οικονομική καταστροφή που αγγίζει τους πάντες. Εδώ ολόκληρη Μπαρτσελόνα και ζήτησε από τους παίκτες να δεχθούν περικοπή μισθών.

Φανταστείτε τι έχει να γίνει με τις ομάδες που δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες των Καταλανών.

Όλα, όμως, σκεπάζονται από τον μεγάλο αγώνα που δίνει η ανθρωπότητα να γλιτώσει από τον κορονοϊό.

Από εκεί και πέρα για όλους ισχύει το βλέποντας και κάνοντας. Δυστυχώς, βαδίζουμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα…